Ostatnia zmiana Dz.U. 2023.1528

Rozporządzenie Ministra Zdrowia

z dnia 23 lipca 2013 r.

w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2022 r. poz. 1406; z 2023 r. poz. 1528

Ostatnie zmiany (Dz.U. z 2023 r. poz. 1528), zaznaczone w tekście na czerwono — weszły w życie dnia 19.08.2023 r. — dotyczą § 2 oraz zał. nr 1.

Na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, zwanych dalej „świadczeniami gwarantowanymi”;

2) poziom i sposób finansowania świadczeń gwarantowanych.

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) lekarz specjalista — lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny;

1a) lekarz w trakcie specjalizacji — lekarza, który:

a) rozpoczął specjalizację w szczegółowej dziedzinie medycyny przed dniem 30 września 2014 r. — w przypadku posiadania specjalizacji II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16 ust. 10, art. 16g ust. 1 oraz art. 16x ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790, z późn. zm.), oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę,

b) ukończył pierwszy rok specjalizacji — w przypadku specjalizacji w innych niż wymienione w lit. a i c dziedzinach medycyny oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę,

c) ukończył drugi rok specjalizacji — w przypadku specjalizacji w dziedzinie okulistyki lub dermatologii i wenerologii oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę;

1b) lekarz balneologii — lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie medycyny fizykalnej i balneoklimatologii lub lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie fizjoterapii, lub lekarza ze specjalizacją II stopnia w dziedzinie fizjoterapii i balneoklimatologii, lub lekarza ze specjalizacją II stopnia lub posiadającego tytuł specjalisty w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, lub lekarza posiadającego tytuł specjalisty balneologii i medycyny fizykalnej;

1c) lekarz rehabilitacji — lekarza posiadającego tytuł specjalisty rehabilitacji medycznej lub lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji medycznej, lub lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji, lub lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ogólnej, lub lekarza ze specjalizacją I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji w chorobach narządu ruchu;

1d) lekarz uzdrowiskowy — lekarza balneologii lub lekarza rehabilitacji, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie rehabilitacji medycznej, lub lekarza specjalistę w dziedzinie chorób wewnętrznych po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii, lub lekarza ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii, lub lekarza specjalistę w dziedzinie pediatrii po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii, lub lekarza ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie pediatrii po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii, lub lekarza ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie klinicznej tożsamej lub pokrewnej z kierunkiem leczniczym uzdrowiska po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii, lub lekarza specjalistę w dziedzinie klinicznej tożsamej lub pokrewnej z kierunkiem leczniczym uzdrowiska po odbytym kursie w zakresie podstaw balneologii;

2) dzień — jeden dzień pobytu, którego celem jest leczenie uzdrowiskowe w warunkach stacjonarnych, albo jeden dzień, w którym wykonywane są zabiegi w warunkach ambulatoryjnych; w przypadku pobytu w warunkach stacjonarnych pierwszy dzień pobytu rozpoczyna się o godzinie 14⁰⁰, a ostatni kończy się o godzinie 12⁰⁰;

3) kierunek leczniczy — rodzaj i zakres świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez zakład lecznictwa uzdrowiskowego wynikający z dostępnych naturalnych surowców leczniczych, warunków klimatycznych i posiadanych urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego;

4–5) (uchylone)

6) miejsce udzielania świadczeń — pomieszczenie lub zespół pomieszczeń w tej samej lokalizacji, powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie, w celu wykonywania świadczeń gwarantowanych;

7) stanowisko wzmożonego nadzoru kardiologicznego — stanowisko wzmożonego nadzoru kardiologicznego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia wymagań, jakim powinny odpowiadać zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1838 oraz z 2021 r. poz. 2344);

8) całodobowa opieka pielęgniarska — dyżur pielęgniarski w oddziale albo zmianę pielęgniarską w miejscu udzielania świadczeń, które mogą być łączone z innymi świadczeniami leczenia uzdrowiskowego, przy uwzględnieniu minimalnej liczby pielęgniarek ustalonej jako etat przeliczeniowy na liczbę osób objętych opieką, na podstawie przepisów o działalności leczniczej, pod warunkiem że komórki organizacyjne dla tych świadczeń znajdują się pod tym samym adresem.

§ 3.

1. Świadczenia gwarantowane obejmują:

1) uzdrowiskowe leczenie szpitalne dzieci w wieku od 3 do 18 lat;

2) uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dzieci w wieku od 7 do 18 lat;

3) uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dzieci w wieku od 3 do 6 lat pod opieką dorosłych;

4) uzdrowiskowe leczenie szpitalne dorosłych;

5) uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dorosłych;

6) uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w szpitalu uzdrowiskowym;

7) uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w sanatorium uzdrowiskowym;

8) uzdrowiskowe leczenie ambulatoryjne dorosłych i dzieci.

2. Świadczenia gwarantowane są udzielane w strefie „A” ochrony uzdrowiskowej, o której mowa w art. 38 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1301), w warunkach:

1) ambulatoryjnych;

2) stacjonarnych.

3. Czas trwania leczenia uzdrowiskowego wynosi:

1) 27 dni — dla świadczenia gwarantowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2) 21 dni — dla świadczenia gwarantowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2–5;

3) 28 dni — dla świadczenia gwarantowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 i 7;

4) od 6 do 18 dni — dla świadczenia gwarantowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 8.

4. Czas trwania leczenia uzdrowiskowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 4 i 6, może być przedłużony jednokrotnie na okres nieprzekraczający czasu określonego odpowiednio w ust. 3 pkt 1–3, za zgodą oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, który potwierdził skierowanie na leczenie uzdrowiskowe.

5. Zgody, o której mowa w ust. 4, udziela się na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego nie później niż w terminie 2 dni roboczych od dnia wpływu wniosku do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

6. Warunki realizacji świadczeń gwarantowanych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4.

Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, z wykorzystaniem metod diagnostyczno-terapeutycznych innych niż stosowane w medycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej.

§ 5.

W zakresie koniecznym do wykonania świadczeń gwarantowanych świadczeniodawca zapewnia świadczeniobiorcy nieodpłatnie:

1) badania diagnostyczne;

2) leki i wyroby medyczne, w tym wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze, zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

§ 6.

1. Ustala się następujące poziomy warunków zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, ze względu na standard pokoju:

1) poziom I:

a) pokój jednoosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,

b) pokój jednoosobowy w studiu;

2) poziom II — pokój jednoosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego;

3) poziom III:

a) pokój dwuosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,

b) pokój dwuosobowy w studiu;

4) poziom IV — pokój dwuosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego;

5) poziom V:

a) pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,

b) pokój wieloosobowy w studiu;

6) poziom VI — pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego.

2. Przez pokój w studiu należy rozumieć jeden z dwóch lub więcej pokoi posiadających wspólną łazienkę i przedpokój.

3. Świadczeniobiorca dokonuje wyboru standardu pokoju, biorąc pod uwagę możliwości świadczeniodawcy.

§ 7.

1. Poziom finansowania przez świadczeniobiorcę kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu w przypadku świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i 7, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Odpłatność, o której mowa w art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, stanowi iloczyn liczby dni pobytu i poziomu finansowania przez świadczeniobiorcę częściowych kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Odpłatność ta podlega waloryzacji o sumaryczną wartość zmian średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, jeżeli w kolejnym roku lub kolejnych latach, licząc od ostatniej waloryzacji, zmiana lub suma zmian tego wskaźnika przekroczy poziom 5%.

3. Jeżeli pobyt świadczeniobiorcy w sanatorium uzdrowiskowym przypada w dwóch sezonach rozliczeniowych, odpłatność, o której mowa w art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oblicza się, uwzględniając odpowiednio liczbę dni przypadającą w danym sezonie rozliczeniowym.

§ 8.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych od dnia 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, które stosuje się do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych od dnia 1 października 2013 r.

2. Do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyjątkiem kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu, do których przepisy dotychczasowe stosuje się do dnia 30 września 2013 r.

3. Przepisy dotychczasowe stosuje się również do kosztów, o których mowa w ust. 2, jeżeli świadczeniobiorca rozpoczął leczenie w sanatorium uzdrowiskowym przed dniem 1 października 2013 r. i kontynuuje to leczenie po tym dniu.

§ 9.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2013 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. oz. 1136 i 1793, z 2010 r. poz. 1285 i 1698, z 2011 r. poz. 1224 oraz z 2012 r. poz. 971), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. poz. 696, z 2012 r. poz. 95 i 742 oraz z 2013 r. poz. 766).