menu trigger  menu trigger
flaga-mapa-33.jpg

Zarobki godzinowe w państwach UE

Zarobki godzinowe brutto różnią się znacznie w zależności od zawodów. Na podstawie szczegółowych danych o zarobkach za 2018 r. można stwierdzić, że menedżerowie byli najlepiej opłacanym zawodem we wszystkich państwach członkowskich UE. Ich średnie zarobki brutto na godzinę wynosiły 28,6 euro. Za menedżerami kolejną najlepiej zarabiającą grupą są specjaliści (21,4 euro), a następnie technicy (17,8 euro).

Na przeciwnym końcu skali najgorzej opłacane zawody we wszystkich państwach członkowskich UE (z wyjątkiem Danii) znaleźli się pracownicy wykonujący prace proste (9,7 euro/godzinę), dalej uplasowali się pracownicy usług i sprzedawcy (11,2 euro), operatorzy maszyn i urządzeń oraz monterzy (11,5 euro).

Największe różnice w zarobkach odnotowano na Cyprze, najmniejsze w Danii.

Ogólnie rzecz biorąc, średnie zarobki brutto na godzinę w najlepiej opłacanym zawodzie w UE były około trzy razy wyższe niż w przypadku najmniej dobrze opłacanego zawodu. Dokładniej, wynagrodzenie godzinowe brutto kierownika w UE (28,6 euro) było prawie trzy razy wyższe niż pracownika do prac prostych (9,7 euro).

We wszystkich państwach członkowskich UE wskaźnik ten był najwyższy na Cyprze, gdzie menedżerowie (31,7 euro/godzinę) zarabiali średnio pięć razy więcej niż pracownicy wykonujący prace proste (6,3 euro/godzinę). W przeciwieństwie do tego wskaźnik był najniższy w Danii, gdzie menedżerowie (50,9 euro) zarabiali około dwa razy więcej niż pracownicy usług i sprzedaży (22,2 euro).

CZYTAJ DALEJ

Kwota wolna od podatku – zyska ponad 600 tys. Polaków

Resort finansów zapowiada wprowadzenie zmian w kwocie wolnej od podatku.

Według ministra Kościńskiego II próg podatkowy ma zostać podniesiony z 85 do 120 tys. zł. Na takiej zmianie ma zyskać ponad 600 tys. podatników, którzy zamiast płacić 32% podatku, będą płacili 17%.

Obecnie, to osoby najmniej zarabiające płacą relatywnie najwyższe podatki i składki.  W Polsce na tle innych państw wysoko obciąża się niskie płace, a nisko płace wysokie.  Relacja ta na tle innych krajów Europy jest jedną z najmniej sprawiedliwych.  Wprowadzane w ramach Polskiego Ładu zmiany, zmierzają do zapewnienia podatkowego fair play .

Rewolucyjna zmiana w podatkach dla każdego obywatela

Polski Ład to historyczna obniżka podatków – na reformie zyskuje: 18 mln podatników , u osób zarabiających 1-1,5 płacy minimalnej czyli u ogromnej większości społeczeństwa, zmiana w ciągu roku przełoży się na wzrost dochodu.  Dzięki reformie dochody będą wyższe-nawet do 2000 zł rocznie w przypadku mniej zarabiających.

Polski Ład a emerytury

Naszym obowiązkiem moralnym i przejawem odpowiedzialności społecznej jest zabezpieczenie bytu naszych rodziców. Na tym polega idea systemu emerytalnego. Obecnie jednak nawet najniższe emerytury są opodatkowane. Dzięki nowym rozwiązaniom niższe podatki zapłaci 90% emerytów. 2/3 emerytów nie zapłaci podatku w ogóle.

Nowy próg podatkowy

Do 120 tys. zł wzrośnie próg, od którego płaci się 32% podatku. Wyższa stawka będzie pobierana dopiero od pierwszej złotówki zarobionej powyżej 10 tys. zł miesięcznie. Najwięcej skorzystają osoby zarabiające do 6 tys. zł. Jednocześnie nie zapomniano o tzw. klasie średniej. Wyższy podatek pojawi się dopiero u pracowników zarabiających ponad 11 tys. zł miesięcznie.

źródło: MF

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-1.jpg

Druki szkolne lepiej chronione

Resort edukacji przygotowuje zmiany w rozporządzeniu MEN z dn. 27.08.2019 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków (Dz.U. z 2019 r. poz. 1700, ze zm.). Powodów nowelizacji jest kilka – m.in. wymogi dotyczące zabezpieczeń dokumentów publicznych przed fałszerstwem, wprowadzone przez ministra spraw wewnętrznych i administracji. Do dokumentów publicznych należą także druki wydawane przez szkoły.

Kwestie bezpieczeństwa

Nowelizacja dostosuje obecne przepisy do ustawy z dn. 22.11.2018 r. o dokumentach publicznych (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 725 i 1517) oraz wydanego na jej podstawie rozp. MSWiA z dn. 2.07.2019 r. w sprawie wykazu minimalnych zabezpieczeń dokumentów publicznych przed fałszerstwem (Dz.U. z 2019 r. poz. 1281).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 i 4 ww. ustawy dokumentem publicznym drugiej kategorii jest m.in. świadectwo dojrzałości, do trzeciej kategorii należą natomiast m.in.: dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe, świadectwa ukończenia szkoły, legitymacje szkolne i dokumenty uprawniające do różnego rodzaju ulg. W ww. rozp. określono wykaz minimalnych zabezpieczeń przed fałszerstwem wymaganych dla poszczególnych kategorii dokumentów publicznych. W przypadku drugiej i trzeciej kategorii niezbędne jest oznaczenie indywidualne, stąd też konieczność dostosowania przepisów rozp. MEN.

W akcie tym dodane zostaną regulacje dotyczące oznaczenia indywidualnego – tj. określenie, które dokumenty zawierają takie oznaczenie, miejsce jego nanoszenia na blankiecie danego dokumentu, podmiot zobowiązany do naniesienia oznaczenia, elementy składowe oznaczenia indywidualnego danego dokumentu. Powoduje to konieczność określenia nowych wzorów dokumentów, na których wprowadzony zostanie symbol oznaczenia indywidualnego.

Będą to: świadectwa ukończenia szkoły (także na podstawie egzaminów eksternistycznych), zaświadczenie o szczegółowych wynikach egzaminu ósmoklasisty, zaświadczenie o wynikach egzaminu maturalnego, zaświadczenie o zdaniu egzaminów eksternistycznych, świadectwo dojrzałości, aneks do świadectwa dojrzałości, certyfikat kwalifikacji zawodowej, dyplom zawodowy, dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe i poddruk duplikatu, legitymacja szkolna, legitymacja przedszkolna dla dziecka niepełnosprawnego, e-legitymacja szkolna i e-legitymacja przedszkolna dla dziecka niepełnosprawnego, świadectwo potwierdzające kwalifikację w zawodzie.

Nowelizacja wykluczy też możliwość wypełniania świadectw ukończenia szkoły pismem ręcznym – zostanie wskazane wprost, że świadectwa ukończenia szkoły wypełnia się w postaci elektronicznej. Wynika to z faktu, że w dokumentach publicznych dane personalne lub identyfikacyjne muszą być nanoszone w sposób trwały zintegrowany z podłożem.

Sugestie zgłaszane do ministerstwa

Niektóre zmiany są odpowiedzią na sugestie płynące ze szkół, kuratoriów oświaty, producentów blankietów druków i firm tworzących programy do wypełniania świadectw. Resort przychylił się m.in. do postulatu szkół, aby wprowadzić dwa formaty blankietów dla poddruków duplikatów świadectw szkolnych (dwustronny i czterostronny).

MEiN planuje także umożliwić wydawanie suplementu do dyplomu zawodowego i dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w tzw. zawodzie eksperymentalnym. Kształcenie realizowane jako eksperyment pedagogiczny w zawodzie nieujętym odpowiednio w klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego lub klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego odbywa się na podstawie zgody wyrażonej w decyzji ministra edukacji.

Dzięki innej zmianie słuchacze szkoły policealnej – ci, którzy w danym roku otrzymali certyfikat w zakresie ostatniej kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie, w którym kształci szkoła – będą mogli uzyskać dyplom zawodowy na podstawie przekazywanego przez dyrektora tej szkoły do o.k.e. wykazu słuchaczy w danym roku szkolnym. Obecne przepisy stanowią, że dyrektor szkoły policealnej przekazuje do o.k.e. tylko wykaz absolwentów w danym roku szkolnym, natomiast osoby, które zdały egzamin zawodowy, a nie ukończyły szkoły policealnej, muszą występować do o.k.e. z odrębnym wnioskiem o wydanie dyplomu zawodowego. Jest to niespójne z regulacją określającą warunki uzyskania dyplomu zawodowego na poziomie technika, ponieważ dyplom ten może uzyskać osoba, która zdała egzaminy zawodowe z kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie oraz posiada wykształcenie średnie lub średnie branżowe. A do szkoły policealnej przyjmowane są wyłącznie osoby posiadające wykształcenie średnie lub średnie branżowe. Skoro więc warunek posiadania ww. wykształcenia jest już przez słuchacza szkoły policealnej spełniony, to nie ma powodów, aby dyrektor szkoły policealnej nie przekazywał do o.k.e. także wykazu słuchaczy tej szkoły – co umożliwi im odbiór dyplomów zawodowych w szkole, do której uczęszczali.

Zmiany porządkujące

Nowelizacja uchyli przepisy i wzory druków dla dotychczasowych gimnazjów i dotychczasowych zasadniczych szkół zawodowych, a także świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego przeprowadzanego na warunkach i w sposób obowiązujących od roku szkolnego 2009/2010 ze względu na zakończenie okresu ich wydawania.

Przepisy przejściowe

W projekcie nowelizacji znalazł się przepis przejściowy dotyczący możliwości korzystania z blankietów dokumentów wydawanych przez o.k.e., na których nie zostało jeszcze umieszczone oznaczenie indywidualne. Z informacji CKE wynika, że w zasobach komisji okręgowych jest około 100 tys. niewykorzystanych blankietów.

MEiN zamierza umożliwić wykorzystanie wyprodukowanych do tej pory blankietów, kierując się zarówno względami ekonomicznymi, jak i przepisami wynikającymi z art. 73 ustawy o dokumentach publicznych, stanowiącymi, że dokumenty publiczne wydawane na podstawie przepisów dotychczasowych, wytwarzane według wzoru określonego w przepisach prawa powszechnie obowiązującego, które nie spełniają wymagań odnośnie do minimalnych zabezpieczeń określonych w ustawie, mogą być nadal wydawane, nie dłużej jednak niż przez okres:

  • w przypadku dokumentów publicznych kategorii pierwszej i drugiej – do 12.07.2021 r.,
  • w przypadku dokumentów publicznych kategorii trzeciej – do 12.07.2023 r.

Zgodnie z przepisami przejściowymi świadectwa dojrzałości, aneksy do świadectw dojrzałości, zaświadczenia o wynikach egzaminu maturalnego oraz duplikaty tych dokumentów będą mogły być wydawane według wzorów obowiązujących przed wejściem w życie nowelizacji – nie dłużej jednak niż do 12.07.2021 r. W przypadku pozostałych druków szkolnych (m.in. świadectw ukończenia szkoły, legitymacji i e-legitymacji szkolnych) dotychczasowych blankietów będzie można używać nie dłużej niż do 12.07.2023 r.

Przewiduje się też przepis przejściowy utrzymujący w mocy arkusze ocen założone uczniom i słuchaczom przed wejściem w życie nowelizacji. Nowe przepisy dotyczące arkuszy ocen, zawarte w nowelizacji, byłyby natomiast stosowane do arkuszy ocen uczniów i słuchaczy, którzy dopiero rozpoczną kształcenie od nowego roku szkolnego (2021/2022).

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

CZYTAJ DALEJ

PPK w kosztach pracodawcy

W przypadku wpłat dokonywanych do PPK w związku z zatrudnianiem osób uzyskujących dochody wskazane w art. 13 ustawy o PIT, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, stanowią one koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym następuje wypłata wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający, pod warunkiem, że zostaną odprowadzone (wpłacone) w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone.

Interpelacja nr 20502 do ministra finansów w sprawie kosztów podatkowych podmiotów zatrudniających

Szanowny Panie Ministrze!

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje możliwość ujmowania w kosztach podatkowych wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych. Zgodnie z art. 15 ust. 4ga ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 16 [wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu] ust. 1 pkt 40a, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są one należne, pod warunkiem, że zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów tej ustawy. W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się przepisy art. 16 [wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu] ust. 1 pkt 57aa. Pewne niejasności pojawiły się jednak w związku z księgowaniem omawianych wydatków w przypadku osób zatrudnionych na podstawie stosunku prawnego innego niż umowa o pracę.

Mając na względzie powyższe, proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy w przypadku wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych w związku z zatrudnianiem osób uzyskujących dochody wskazane w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatności z tytułu których podmiot zatrudniający ujmuje w kosztach kasowo w dacie zapłaty pojęcie miesiąca, za który wpłaty do PPK są należne, należy dla potrzeb przytoczonego art. 15ga rozumieć miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie osoby niebędącej pracownikiem (np. zleceniobiorcy, członka rady nadzorczej), stanowiące podstawę do obliczenia wysokości wpłaty finansowanej przez podmiot zatrudniający?

Poseł Tomasz Rzymkowski

26 lutego 2021 r.

CZYTAJ DALEJ
portrait-4690094_640.jpg

Pracownicy: Odprawa emerytalna i z tytułu likwidacji stanowiska pracy

„Pracownica osiągnęła wiek emerytalny (64 lata). Pracuje na umowie na czas  nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy w kuchni szkolnej na stanowisku pomocy kuchennej. Z dniem 1 września likwidowane jest stanowisko pracy pomocy kuchennej. Pracownica planuje przejść na emeryturę z dniem 31 sierpnia w związku z tym otrzyma 6 miesięczną odprawę emerytalną. Czy z uwagi na likwidację stanowiska pracy i rozwiązaniu z tego powodu umowy z przyczyny zakładu otrzyma również 3 miesięczną odprawę w związku z rozwiązaniem umowy z przyczyn zakładu? Czy w przedstawionej wyżej sytuacji pracownica powinna otrzymać odprawę emerytalną i 3 miesięczną odprawę w związku z likwidacją stanowiska pracy?”

Odpowiadając na pytanie oparte o przedstawiony stan faktyczny należy przyjąć, że pracownik nabędzie prawo do …

CZYTAJ DALEJ

Przychód pracownika a finansowany przez pracodawcę dojazd do pracy

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 listopada 2020 r. sprawy ze skargi „A’ Sp. z o.o. w Ż. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w części, w jakiej uznano stanowisko za nieprawidłowe; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Dnia 28 lipca 2016 r. „A” Sp. z o.o. wystąpiła do Dyrektora Izby Skarbowej z wnioskiem o udzielenie w indywidualnej sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

We wniosku strona skarżąca wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą będąc producentem i sprzedawcą zlewozmywaków granitowych i akcesoriów kuchennych. Strona podała, że swoją działalność prowadzi w małej wsi, której liczba mieszkańców nie przekracza 700 osób, na terenie bardzo rzadko zaludnionego terenu. Strona wskazała, że zatrudnia pracowników z innych miejscowości położonych od kilkunastu do kilkudziesięciu kilometrów drogi od siedziby firmy. Strona stwierdziła, że zamierza podpisać z pracownikami dwie umowy, tj. umowę o używanie osobowego samochodu do celów służbowych – dojazd do i z pracy, oraz w przypadku części pracowników – umowę o używanie osobowego samochodu do celów służbowych – przejazdy lokalne. Głównym celem podpisania pierwszej umowy jest zapewnienie stronie regularnych godzin pracy pracowników ze względu na bardzo utrudniony dojazd do miejscowości środkami komunikacji miejskiej, który praktycznie wyklucza inny dojazd do firmy, jak tylko przyjazd własnym samochodem. Natomiast głównym celem podpisania drugiej umowy jest możliwość skorzystania z mobilnych pracowników, co jest istotne w celu realizacji przez nich zadań spółki, takich jak np. spotkania z kontrahentami, serwis urządzeń, wyjazdy po drobne zakupy techniczne, załatwianie spraw urzędowych, codzienne sprawy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Spółki. We wniosku strona skarżąca postawiła pytania:

1) Czy z tytułu wypłaty ekwiwalentu za przejazdy do i z pracy według warunków wskazanych w umowie numer jeden Spółka jest obowiązana rozliczyć przychód u pracowników z tytułu pracy, obliczyć oraz pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy, gdy pracodawca podpisuje z pracownikiem wyłącznie pierwszą umowę, lub gdy pracodawca podpisuje z pracownikiem zarówno umowę pierwszą, jak i drugą?

oraz

2) Czy z tytułu wypłaty ekwiwalentu w postaci ryczałtu za przejazdy w jazdach lokalnych według warunków wskazanych w umowie numer dwa spółka jest obowiązana rozliczyć przychód u pracowników z tytułu pracy, obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-28.jpg

Korekta odpisów na ZFŚS a wpływ na koszty

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 21 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

  • obowiązku dokonania korekty kosztów uzyskania przychodu dotyczącej odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa we wniosku, w związku z wprowadzeniem przepisu art. 15ge ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – jest prawidłowe,
  • momentu dokonania tej korekty – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ
zus-2.jpg

Wiele umów o dzieło a obowiązki informacyjne płatnika

Zamawiam usługi dotyczące wykonania rękodzieła na podstawie umów o dzieło z kilkoma osobami. Czy mogę wysłać do ZUS formularz RUD za wiele osób, z którymi zawarłam umowę o dzieło?

Od początku roku 2021 na płatników składek nałożony został obowiązek informowania ZUS o zawartych umowach o dzieło. W związku z tym płatnik składek przekazuje do ZUS formularz RUD.
Formularz RUD można przekazać do ZUS na dwa sposoby. Elektronicznie za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS oraz papierowo. Formularz do przekazania papierowo znajduje się na stronie www.zus.pl. Jest to formularz do wypełnienia i wydruku.
W formularzu RUD dostępnym na PUE ZUS można przekazać informację o maksymalnie dziesięciu umowach o dzieło zawartych z danym wykonawcą. Dla każdego wykonawcy należy wypełnić odrębny formularz RUD.

W formularzu RUD do wypełnienia i wydruku można przekazać informację o maksymalnie dziesięciu umowach o dzieło zawartych z danym wykonawcą. Na jednym formularzu można wykazać umowy dla maksymalnie dziesięciu wykonawców.

CZYTAJ DALEJ
urzad_pracy_koronawirus.jpg

Termin podpisania umowy o dzieło a obowiązek zgłoszenia do ZUS

Pierwsza umowa o dzieło była zawarta w grudniu 2020 roku, a zakończenie jej wykonania przewidziano na koniec marca 2021 r. Bez dnia przerwy zamawiający chce zawrzeć kolejną umowę o dzieło od dnia 1 kwietnia 2021 r. jako kontynuację poprzedniej. Czy należy zgłosić umowę o dzieło zawartą w dniu 1 kwietnia 2021 r. na formularzu RUD?

Od dnia 1 stycznia 2021 r. ustawodawca wprowadził dla płatników składek obowiązek zgłaszania do ZUS wszystkich umów o dzieło. Jeśli umowa o dzieło została zawarta w 2020 r. nie podlega zgłoszeniu do ZUS. Do ZUS należy przekazać informacje o zawartych umowach o dzieło, jeśli zostały zawarte nie wcześniej niż od 1 stycznia 2021 r.

Jeśli po zakończeniu jednej umowy jest zawierana z daną osobą kolejna umowa – bez żadnego dnia przerwy (umowy takie są zawierane cyklicznie), to należy zgłosić do ZUS każdą taką umowę, która jest zawarta po 1 stycznia 2021 r. Tym samym umowę o dzieło zawartą np. 1 kwietnia 2021 r. należy zgłosić do ZUS.

Wymaga podkreślenia, że jeśli z daną osobą są cyklicznie zawierane umowy o dzieło, należy zgłosić do ZUS każdą taką umowę, która jest zawarta po 1 stycznia 2021 r.

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-28.jpg

Jak odliczyć składki ZUS przy rozliczaniu podatku

Jako przedsiębiorca musisz płacić składki za siebie oraz za zatrudnianych pracowników. Możesz je odliczyć przy rozliczeniu podatku dochodowego i obniżyć w ten sposób kwotę daniny. Masz prawo odliczyć:

  • składki na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe,
  • składki na ubezpieczenie zdrowotne,
  • składki na fundusze pozaubezpieczeniowe: Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy.

Sposób odliczenia zależy między innymi od rodzaju składki i wybranej przez ciebie formy opodatkowania.

Możliwe są trzy różne sposoby rozliczenia składek: wliczenie w koszty uzyskania przychodu, odliczenie od podstawy opodatkowania lub odliczenie od podatku.

 

Tabela: Zasady rozliczania przez przedsiębiorców składek na własne ubezpieczenia

 

Forma opodatkowania Składki na ubezpieczenia społeczne Składka na ubezpieczenie zdrowotne Składka na Fundusz Pracy
Odliczenie od dochodu (przychodu) Odliczenie od podatku KUP Odliczenie od dochodu (przychodu) Odliczenie od podatku* KUP Odliczenie od dochodu (przychodu) Odliczenie od podatku KUP
Skala podatkowa TAK NIE TAK NIE TAK NIE NIE NIE TAK
Podatek liniowy TAK NIE TAK NIE TAK NIE NIE NIE TAK
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych TAK NIE NIE NIE TAK NIE NIE NIE NIE
Karta podatkowa NIE NIE NIE NIE TAK NIE NIE NIE NIE

*Odliczenie od podatku w kwocie nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru składki.

Aby prawidłowo odliczyć wysokość składek, trzeba mieć dokument potwierdzający ich zapłatę. Może to być na przykład dowód wpłaty, przelewu, wyciąg bankowy czy też zaświadczenie wydane przez uprawniony organ o kwocie zapłaconych składek.

Podatek według skali i liniowy – jak odliczyć własne składki społeczne

Jeśli płacisz podatek według skali (17% i 32%) albo liniowy (19%), masz dwie możliwości odliczenia składek na własne ubezpieczenie społeczne:

  • odliczenie od dochodu
  • jako koszty uzyskania przychodów.

Pamiętaj! W obu przypadkach możesz odliczyć tylko składki faktycznie opłacone. Nie można odliczyć składki należnej, ale faktycznie niezapłaconej.

Składki odliczasz przy kalkulowaniu comiesięcznych zaliczek na podatek. Możesz też odliczyć składki zapłacone w poprzednich miesiącach roku, których wcześniej nie odliczyłeś ze względu na zbyt niskie dochody.

W wielu przypadkach bardziej opłacalne jest zaliczenie składek do kosztów uzyskania przychodu, zwłaszcza gdy masz niski dochód lub ponosisz straty.

Jeśli odliczasz składki od dochodu, możesz je odliczyć tylko do wysokości dochodu. Jeśli dochód za dany rok okaże się niższy niż kwota składek, odliczyć można tylko część. Reszty nieodliczonych składek nie będziesz już mógł odliczyć w następnym roku. To dlatego, że różnica pomiędzy osiągniętym dochodem i zapłaconymi składkami nie stanowi straty. Strata powstaje bowiem wyłącznie w sytuacji, gdy koszty przekraczają sumę przychodów.

Inaczej będzie, gdy zaliczasz składki do kosztów. Jeśli zapłacone składki będą wyższe od przychodów, powstałą stratę możesz odliczyć od dochodu w następnych pięciu latach podatkowych.

Przykład

Pani Iwona w 2020 roku zapłaciła łącznie 11 907,6 zł składek na własne ubezpieczenie społeczne. Zalicza te składki do kosztów podatkowych. W 2020 roku jej przychody wyniosły 50 000 zł, a koszty 70 000 zł. To oznacza, że poniosła 20 000 zł straty (nadwyżki kosztów nad przychodami) z prowadzonej działalności gospodarczej, którą powiększyła o nieodliczoną kwotę składek. W sumie strata wyniosła więc 31 907,6 zł (20 000 zł + 11 907,6 zł składek). Stratę będzie mogła odliczyć w ciągu pięciu kolejnych lat (jeśli uzyska dochód). Gdyby odliczała składki od dochodu, po zakończeniu 2020 roku nie mogłaby już ich odliczyć.

 

Odliczeniu podlegają tylko składki zapłacone w danym roku podatkowym:

  • jeśli nie zapłacisz składek w danym roku, nie możesz ich uwzględnić w rozliczeniu za ten roK
  • jeśli zaległe składki zapłacisz w następnym roku, odliczysz je w tym roku, w którym zostały faktycznie opłacone.
Przykład

Pan Marcin nie zapłacił składek ZUS za trzy miesiące 2020 roku. Nie może ich więc odliczyć w 2020 roku. Jeśli zapłaci składki w 2021 roku, będzie mógł je wówczas odliczyć.

 

Składki za grudzień 2020 roku opłacone w styczniu 2021 roku będą podlegać odliczeniu w zeznaniu za 2021 rok.

Podatek według skali i liniowy – jak odliczyć własne składki zdrowotne

Składki na własne ubezpieczenie zdrowotne, inaczej niż społeczne, odejmujesz od podatku – tylko do wysokości podatku. Składki odliczasz przy kalkulowaniu comiesięcznych zaliczek.

Uwaga! Składki na ubezpieczenie zdrowotne nie możesz odliczyć w całości. Od podatku można odjąć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

W 2020 roku składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 362,34 zł miesięcznie. To 9% podstawy wymiaru, czyli kwoty 4026 zł. Jednak od podatku możesz odliczyć 7,75% podstawy wymiaru, czyli 312,02 zł miesięcznie.

Jeśli w danym miesiącu masz zbyt niski dochód (i tym samym zbyt niski podatek), żeby odliczyć składkę zdrowotną, możesz to zrobić w kolejnych miesiącach roku. W ten sposób przenosisz niewykorzystaną część składki.

Jeśli jednak w kolejnych miesiącach także nie masz od czego odliczyć składek, to pozostaną one nierozliczone. Składki na ubezpieczenie zdrowotne możesz odliczyć tylko w tym roku, w którym zostały zapłacone.

Możesz natomiast odliczyć składki, jeśli poza działalnością gospodarczą masz inne źródła dochodu, na przykład etat. Wówczas zapłacone, ale nierozliczone składki zdrowotne możesz odliczyć przy obliczaniu podatku dochodowego z innego źródła.

Przykład

Pan Stanisław od 1 stycznia do 31 maja 2020 roku prowadził działalność gospodarczą. W tym czasie zapłacił łącznie 1811,7 zł składek (5 x 362,34 zł miesięcznie), w tym 1560,1 zł podlegające odliczeniu od podatku dochodowego. Z tytułu działalności gospodarczej poniósł stratę. Nie płaci więc podatku dochodowego i nie ma od czego odliczyć składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie pan Stanisław był w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca 2020 roku zatrudniony na umowę o pracę w firmie A, z wynagrodzeniem zasadniczym 3000 zł miesięcznie. Innych dochodów w 2020 roku nie uzyskiwał. Pracodawca jako płatnik potrącił z wynagrodzenia i przekazał do ZUS w ciągu okresu jego zatrudnienia składki na ubezpieczenie zdrowotne w łącznej kwocie 1 397,52 zł (6 x 232,92 zł miesięcznie), w tym podlegające odliczeniu od podatku dochodowego 1 203,42 zł.

Należny podatek dochodowy za 2020 rok z umowy o pracę w firmie A, przed odliczeniem składki zdrowotnej, wyniósł 2 122,2 zł. Łącznie składka na ubezpieczenie zdrowotne podlegająca odliczeniu od podatku za 2020 rok, zapłacona przez pana Stanisława z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i pracy na etacie, wyniosła 2 763,52 zł (1560,1 zł + 1 203,42 zł).

Składki można odliczyć do wysokości podatku. Jeśli ich suma przewyższa kwotę podatku, nadwyżka pozostaje nieodliczona. Nie można jej odliczyć od podatku w następnym roku.

Przedsiębiorca rozliczający się według skali (stawek 17% i 32%) może rozliczyć się wspólnie z małżonkiem. W takim przypadku jego składki zdrowotne mogą zostać odliczone od wspólnego podatku.

Ryczałt i karta podatkowa – jak odliczyć własne składki społeczne

Podstawę opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stanowi przychód. Nie można od niego odliczyć kosztów uzyskania przychodu. Jeśli rozliczasz się ryczałtem, składki na własne ubezpieczenia społeczne możesz odliczyć wyłącznie od przychodu, pomniejszając w ten sposób podstawę opodatkowania.

W ciągu roku, przy rozliczeniach miesięcznych, możesz odliczyć od przychodu nie tylko składki zapłacone w danym miesiącu, lecz także składki zapłacone w poprzednich miesiącach danego roku, jeżeli wcześniej nie miałeś możliwości ich odliczenia z powodu zbyt niskich przychodów.

Jeśli w ciągu całego roku suma zapłaconych składek przewyższa uzyskane przychody, nadwyżka ta przepada i nie będzie możliwe pomniejszenie przychodów w następnym roku podatkowym.

Jeśli rozliczasz się na podstawie karty podatkowej, nie możesz odliczyć składek na własne ubezpieczenie społeczne. To dlatego, że płacisz podatek niezależnie od uzyskiwanych przychodów. Wysokość karty jest wyznaczona w decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Składki na ubezpieczenia społeczne nie są więc w ogóle rozliczane w tej formie opodatkowania. Inaczej będzie w sytuacji, gdy poza działalnością gospodarczą opodatkowaną kartą masz też inne źródło przychodu.

Ryczałt i karta podatkowa – jak odliczyć własne składki zdrowotne

Własną składkę zdrowotną możesz odliczyć także wówczas, gdy płacisz zryczałtowany podatek – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych albo kartę podatkową. Tak jak przy innych metodach rozliczenia kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Przykład

Pani Helena rozlicza się ryczałtem według stawki 8,5%. W październiku uzyskała 8000 zł przychodu. Od przychodu odliczyła w pierwszej kolejności 992,30 zł składki na ubezpieczenie społeczne. Podstawa opodatkowania wyniosła więc (po zaokrągleniu do pełnych złotych) 7 008 zł. Ryczałt wyniósł 595,68 zł (7008 zł x 8,5%). Od ryczałtu odjęła składkę na własne ubezpieczenie zdrowotne: 595,68 zł – 312,02 zł = 283,66 zł (284 zł po zaokrągleniu). Tyle podatku zapłaci za październik.

 

Składki zdrowotne możesz odjąć również od karty podatkowej.

Przykład

Pan Antoni jest rzemieślnikiem, rozlicza się kartą podatkową. Zgodnie z decyzją naczelnika urzędu skarbowego płaci 500 zł karty miesięcznie. Od kwoty podatku odlicza 312,02 zł składki zdrowotnej. W efekcie uiszcza 187,98 zł podatku (500 zł – 312,02 zł)

Po zakończeniu roku podatkowego składasz informację PIT-16A, w której wykazujesz kwotę zapłaconych i odliczonych składek.

Jeśli w trakcie roku nie odliczałeś składek, w PIT-16A w kolumnie „Zapłacona kwota składki” wykaż kwoty faktycznie zapłacone, zaś w kolumnie „Odliczona kwota składki” wpisz „0”. Aby odzyskać nieodliczone składki, złóż do urzędu skarbowego wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

Składki na Fundusz Pracy

Przedsiębiorcy, którzy sami za siebie opłacają składki na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy (łącznie 2,45% podstawy wymiaru), mogą uznać te opłaty za koszt uzyskania przychodu. Dotyczy to tylko tych, którzy rozliczają się według skali podatkowej lub podatkiem liniowym.

Przepisy podatkowe dla osób fizycznych nie przewidują możliwości odliczenia składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy od dochodu ani od podatku. Składkę tę możesz wyłącznie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. To oznacza, że nie odliczą jej osoby rozliczające się ryczałtem ewidencjonowanym albo kartą podatkową, gdyż w tych podatkach nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów.

Składka na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy jest kosztem podatkowym pod warunkiem jej opłacenia. Nie można odliczyć składki należnej, jeśli nie została faktycznie uregulowana.

Rozliczenie wspólników spółek osobowych i różne źródła przychodu

Jeśli jesteś wspólnikiem spółki osobowej (na przykład jawnej, partnerskiej, komandytowej), płacisz podatek dochodowy proporcjonalnie do udziałów w spółce. To wspólnicy są podatnikami, gdyż spółka nie ma osobowości prawnej.

Wspólnik spółki osobowej, tak jak każdy przedsiębiorca, jest zobowiązany do samodzielnego odprowadzania składek ZUS. Każdy ze wspólników odrębnie zgłasza się do ZUS jako płatnik składek i jako osoba ubezpieczona. Składki opłacone na własne ubezpieczenie społeczne i zdrowotne może odliczyć przy rozliczeniu podatku, w zależności od rodzaju składki i wybranej formy opodatkowania.

Przykład

Pan Piotr jest wspólnikiem spółki jawnej, w której posiada 50% udziałów. Wybrał opodatkowanie stawką liniową 19%. Przychody spółki za 2020 rok wyniosły 200 000 zł, a koszty uzyskania przychodów – 80 000 zł. Pan Piotr wykazuje w zeznaniu rocznym PIT-36L 100 000 zł przychodów i 40 000 zł kosztów, proporcjonalnie do udziałów w spółce. Może odliczyć zapłacone za siebie w 2020 roku składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy.

Jeśli poza prowadzoną działalnością gospodarczą masz przychody z innych źródeł, na przykład z umowy o pracę, emerytury czy najmu prywatnego, możesz odliczyć składki ZUS od dochodu (przychodu) z innych źródeł. Takie rozwiązanie może być przydatne w razie poniesienia straty z działalności gospodarczej. Pamiętaj jednak, że nie możesz rozliczać składek podwójnie.

Przykład

Pani Alicja prowadziła działalność gospodarczą od 1 stycznia do 30 kwietnia 2020 roku. Wybrała rozliczenie według skali podatkowej, jednak poniosła stratę i nie zapłaci podatku. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opłacała co miesiąc składki ZUS. Ze względu na stratę nie może odliczyć tych składek od dochodu z działalności gospodarczej. W 2020 roku pani Alicja uzyskała też dochody z pracy na etacie. W PIT-36 za 2020 rok od dochodu z pracy może odliczyć składki opłacone z tytułu działalności gospodarczej.

Składki na ubezpieczenia pracowników

Jeśli zatrudniasz pracowników jako płatnik masz obowiązek pobierać, obliczać i odprowadzać składki na: ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz fundusze pozaubezpieczeniowe (Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych).

Przy rozliczeniu podatku odliczysz tylko te składki, które sfinansowałeś w całości lub w części z własnych środków. Są one dla ciebie kosztem uzyskania przychodów. Nie możesz odliczyć części opłaconej przez pracownika.

Do kosztów uzyskania przychodów możesz zaliczyć składki sfinansowane za pracownika (ze środków pracodawcy):

  • emerytalną – 9,76% podstawy wymiaru (cała składka wynosi 19,52%, a pozostałe 9,76% finansuje pracownik)
  • rentową – 6,50% podstawy wymiaru (cała składka wynosi 8 %, a pozostałe 1,5% finansuje pracownik)
  • wypadkową – od 0,67% do 3,33% podstawy wymiaru (cała składka)
  • na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy – 2,45% podstawy wymiaru (cała składka)
  • na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,10% podstawy wymiaru (cała składka).

Podstawą wymiaru składek jest przychód uzyskany przez pracownika.

Uwaga! Składki ZUS za pracowników odliczą przedsiębiorcy, którzy rozliczają się według skali lub stawki liniowej. Nie mogą ich odliczyć przedsiębiorcy płacący ryczałt i kartę podatkową, ponieważ w tych formach opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów.

Składki ZUS w części sfinansowanej przez pracodawcę mogą być kosztem podatkowym w miesiącu, za który wypłacasz wynagrodzenie. Jednak warunkiem jest opłacenie ich do ZUS do 15. dnia następnego miesiąca. W przypadku niedotrzymania terminu koszty te podlegają odliczeniu w miesiącu, w którym zostaną opłacone.

Przykład

Pan Michał przyjął w swojej firmie system, zgodnie z którym wypłaca wynagrodzenia za dany miesiąc do 10. dnia następnego miesiąca. Przepisy wymagają, aby składki ZUS za pracowników płacił do 15. dnia następnego miesiąca. Wynagrodzenie za czerwiec wypłacił 10 lipca. Składki ZUS za pracownika zapłacił 14 lipca. Zarówno wynagrodzenie, jak i składki ZUS będą kosztem podatkowym czerwca.

Gdyby wynagrodzenie wypłacił 10 lipca, a składki od tych wynagrodzeń 15 sierpnia, to wynagrodzenia powinien zaliczyć do kosztów czerwca, a opłacone składki do kosztów sierpnia.

Pracodawca nie odlicza składek zdrowotnych pracownika. Nie są dla niego kosztem uzyskania przychodu, ponieważ są finansowane przez pracownika. Przedsiębiorca występuje tu w roli płatnika, czyli pobiera składki z wynagrodzenia pracownika i przekazuje do ZUS.

źrodło: www.biznes.gov.pl

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts