ekonomia_informacje-72.jpg

Szacowana przez MRPiT stopa bezrobocia rejestrowanego (na podstawie liczby pracujących z końca listopada 2020 roku) wyniosła w grudniu 2020 r. 6,2%, co oznacza, że w porównaniu do listopada 2020 r. nastąpił wzrost tego wskaźnika o 0,1 punktu procentowego. Analogiczny wzrost w grudniu notowano w latach 2017-2019.

Ze wstępnych danych MRPiT wynika, że liczba bezrobotnych w końcu grudnia 2020 roku wyniosła 1,046 mln osób i – w porównaniu do końca listopada 2020 roku wzrosła o 21,1 tys. osób, czyli o 2,1%. W analogicznym okresie 2019 r. poziom bezrobocia rejestrowanego zwiększył się o 16,7 tys. osób, tj. o 2,0%.

Wzrost bezrobocia w grudniu 2020 r. jest zjawiskiem typowym dla końca roku i obserwowanym również w ubiegłych latach.

Co ważne, w żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekroczył 11%, choć był silnie zróżnicowany terytorialnie. Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w wielkopolskim (3,7%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (10,1%).

Wzrost stopy bezrobocia w grudniu 2020 roku w porównaniu do stanu z końca listopada 2020 roku wystąpił w 14 województwach. W województwie małopolskim i wielkopolskim wskaźnik pozostał na tym samym poziomie, jak w końcu listopada 2020 r. W 6 województwach miał miejsce wzrost stopy bezrobocia rejestrowanego o 0,1 punktu procentowego, a w 8 województwach o 0,2 punktu proc.

źródło: MRPiT



Z dniem 5 stycznia 2021 r. weszły w życie zmiany w przepisach wykonawczych dotyczących orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. Noweli nadano moc wsteczną od dnia 31 grudnia 2020 r.

Wspomniane powyżej zmiany odnoszą się do rozp. MGPiPS z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. z 2018 r. poz. 2027, ze zm.) i zostały zawarte w rozp. nowelizującym, wydanym przez MRiPS z dnia 29 grudnia 2020 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 9).



Z dniem 5 stycznia 2021 roku – z mocą od 1 stycznia br. – weszły w życie nowe przepisy wykonawcze dotyczące miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Regulacje, o których wyżej była mowa, zostały zawarte w rozp. MRIPS z dnia 23 grudnia 2020 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1).


PHOTO-2020-11-30-14-09-41-3.jpg

W 2021 roku czeka nas dodatkowych 7 dni wolnych od pracy, gdyż przypadają w nie święta ustawowe. Ponadto święto pracy (1 maja) oraz pierwszy dzień Bożego Narodzenia (25 grudnia) przypadają w sobotę, zatem będzie można wziąć 2 dni wolnego za święta przypadające w sobotę.

Pierwszy długi weekend, kiedy można było połączyć święta z urlopem wypoczynkowym i zyskać więcej dni odpoczynku mamy już za sobą. Okazja do wykorzystania kolejnego długiego weekendu będzie dopiero kwietniu (Wielkanoc) i w maju kiedy za Święto Pracy przypadające w sobotę można odebrać dzień wolny i przedłużyć weekend 1-3 maja o jeden dodatkowy dzień.

Sprawdź też:

Niedziele handlowe w 2021 roku

Niedziele handlowe w 2021



Wskaźnik Rynku Pracy (WRP) informujący z wyprzedzeniem o przyszłych zmianach wielkości bezrobocia w grudniu br. zmalał o nieco ponad 1 punkt.
Z pewnością jest to częściowa korekta dużego wzrostu wartości wskaźnika, który odnotowano w listopadzie. Miesiąc temu wskaźnik wzrósł o 4 punkty i w głównej mierze wynikało to ze wzrostu wysokości zasiłku dla bezrobotnych, co spowodowało istotny wzrost wypłaconej agregatowej kwoty świadczeń dla bezrobotnych. Za wyjątkiem listopada, wartość wskaźnika maleje od 6 miesięcy.
Dane na temat bezrobocia wskazują, że rynek pracy jak do tej pory uchronił się przed zapaścią. Przedłużający się stan niepewności, wprowadzanie kolejnych ograniczeń działalności gospodarczej i wzrost kosztów jej prowadzenia w wyniku wyższych cen energii i wyższego wynagrodzenia minimalnego mogą wielu pracodawców zmusić do redukcji zatrudnienia.

Aktualnie pięć składowych wskaźnika zapowiada spadek jego wartości, a jedynie dwie zapowiadają jego wzrost.
Stopa bezrobocia rejestrowanego od sześciu miesięcy pozostaje na niezmienionym poziomie 6,1%, choć w listopadzie po uwzględnieniu wpływu czynników sezonowych zmalała o 0,2 punktu procentowego, i wyniosła 6,2%.

Druga fala epidemii koronawirusa, dotychczasowy faktyczny lockdown i zapowiedziana od końca grudnia narodowa kwarantanna z pewnością odcisną swoje piętno na wynikach finansowych przedsiębiorstw wielu branż. W konsekwencji, można spodziewać się również negatywnych skutków dla rynku pracy. Pomimo, że stopa bezrobocia w ostatnim półroczu nie wzrosła, to redukcja liczby pracowników w sektorze przedsiębiorstw była istotna. W ciągu ostatniego roku zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw zmniejszyło się o ponad 40 tysięcy. Najwięcej redukcji odnotowano w budownictwie – 17 tyś., w handlu detalicznym – około 16 tysięcy pracowników i w przemyśle samochodowym – ok. 10 tyś. pracowników. Jednocześnie znacząco wzrosło zatrudnienie w transporcie i gospodarce magazynowej – ok. 12 tysięcy pracowników. Kolejne kwarantanny i lockdowny stawiają pracodawców przed trudną decyzją: utrzymać stan zatrudnienia i przeczekać pandemię pomimo strat, czy zacząć zwalniać pracowników aby uniknąć bankructwa? Program szczepień daje pewną nadzieję na stopniowy powrót do normalności, co daje nadzieję na uniknięcie znaczących zwolnień pracowników, zwłaszcza, że pracodawcy zdają sobie sprawę, że polski rynek pracy cierpi na brak pracowników.

O tym, że być może pracodawcy postanowili przechować siłę roboczą świadczą dane nt. liczby zwolnień z przyczyn leżących po stronie pracodawców oraz wyniki badań koniunktury GUS dotyczące zamiarów zatrudnieniowych w przedsiębiorstwach sektora przetwórczego. Od dwóch miesięcy obserwujemy spadek liczby deklarowanych przez pracodawców zwolnień z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Podobne wnioski płyną z badań koniunktury. Od jesieni br. nie nasilają się wśród menadżerów firm tendencje do redukcji zatrudnienia. Odsetek przedsiębiorców deklarujących redukcję pracowników jest niemal równy odsetkowi firm planujących nabory pracowników. Wśród firm małych, zatrudniających do 50 pracowników przeważają jednak ci, którzy planują zredukować liczbę pracowników w najbliższym czasie. Prawdopodobnie na realizację tych zamierzeń będzie mieć wpływ nie tylko przebieg pandemii i związane z nią ograniczenia działalności gospodarczej, lecz również znaczący wzrost kosztów działalności wynikający z obowiązujących od nowego roku wyższych cen energii i podwyżką wysokości minimalnych wynagrodzeń. Wzrost tych kosztów dla małych firm może mieć kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji o wielkości zatrudnienia.

Agregatowa kwota wypłaconych zasiłków dla bezrobotnych wzrosła skokowo w październiku o blisko 60%. W listopadzie skala zmian powróciła do wcześniej rejestrowanych wielkości i w rezultacie w porównaniu do października br. wypłacono o 4% więcej łącznej wartości świadczeń dla osób bezrobotnych. Wzrost hojności systemu zasiłków dla bezrobotnych (w tym przypadku istotny wzrost stopy zastąpienia) może przyczynić się do wzrostu napływu do bezrobocia. Na razie jednak trudno stwierdzić taki efekt, zwłaszcza, że w listopadzie odnotowano rekordowo niski napływ nowych bezrobotnych do urzędów pracy. W porównaniu do października w urzędach pracy zarejestrowało się o około 10% mniej bezrobotnych niż w miesiącu poprzednim.

Mały w ujęciu absolutnym napływ do bezrobocia powoduje jednocześnie relatywnie mały odpływ z bezrobocia do zatrudnienia. Osoby pozostające bez pracy przez dłuższy czas, rzadko kiedy ją znajdują. Od dawna wskazuje się, iż istotny odsetek obecnie zarejestrowanych bezrobotnych nie stanowi efektywnej podaży pracy. Mimo 13% wzrostu napływu nowych ofert pracy rejestrowanych w urzędach pracy, pracę znalazło o blisko 3 tys. mniej osób (o 4%) niż w październiku br. Co więcej, do urzędów pracy w ciągu miesiąca zgłoszono 1,8 razy więcej ofert pracy niż osób bezrobotnych znalazło pracę. Należy przy tym pamiętać, że oferty pracy mogą dotyczyć więcej niż jednego miejsca pracy a osoby zarejestrowane mogą również samodzielnie poszukiwać pracy.

źródło: BIEC



W czasie dnia pracy w naszej firmie mamy przerwę na lunch. Jednak nie wszyscy wychodzimy z firmy na obiad. Nasz przełożony często w tym czasie daje zajęcie osobom, które zostają w firmie. Czy to nie powinno być liczone jako praca nadliczbowa?



Dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że ustalenia dotyczące pory nocnej (czyli 8 godzin przypadających między godzinami 21.00 a 7.00) powinny być zawarte w u.z.p. lub regulaminie pracy. Jeżeli pracodawca nie ma obowiązku określenia regulaminu pracy, informuje pracownika na piśmie o porze nocnej oraz o innych ważnych warunkach zatrudnienia nieobjętych umową o pracę, zgodnie z art. 29 § 3 k.p., nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę.

Minimalne warunki wynagradzania dla pracujących w porze nocnej określają przepisy k.p. Pracodawca może jednak ustalić korzystniejsze zasady rekompensowania takiej pracy w przepisach zakładowego prawa pracy (np. w regulaminie wynagradzania) lub w umowie o pracę. Wprowadzenie warunków płacowych w tym zakresie mniej korzystnych niż przewiduje to k.p. – jest nieważne.

Obecnie zasady wynagradzania pracowników wykonujących pracę w porze nocnej regulują przepisy art. 1518 § 1 k.p.

Pracownikowi świadczącemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na dany rok kalendarzowy w oparciu o odrębne przepisy.

W roku 2021 minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2800 zł.

Szczegółowe zasady ustalania dodatkowego wynagrodzenia przysługującego za godzinę pracy w porze nocnej określono w § 4b rozp. MPiPS z dn. 29.05.1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie nie wykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 2017 r. poz. 927).

Zgodnie z wymienionym przepisem, stawkę za godzinę pracy w porze nocnej oblicza się dzieląc:

  • minimalne wynagrodzenie za pracę (ustalone w danym roku kalendarzowym), przez
  • liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu.

Na podstawie uzyskanej w powyższy sposób stawki godzinowej ustala się ostateczną wysokość dodatku do wynagrodzenia przysługującego za każdą godzinę pracy w porze nocnej wynoszącego 20% tej stawki.

Wynagrodzenie zryczałtowane za pracę w porze nocnej

Analogicznie jak w przypadku zasad wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek do wynagrodzenia przysługujący za każdą godzinę pracy w porze nocnej może być zastąpiony ryczałtem.

Wprowadzenie wynagrodzenia w formie ryczałtu jest dopuszczalne wy-łącznie w stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy (art. 1518 § 2 k.p.).

Ustalając wynagrodzenie zryczałtowane, pracodawca obowiązany jest określić jego wysokość tak, aby odpowiadała przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej. Jeżeli wysokość ryczałtu ukształtowano w taki sposób, iż znacząco odbiega na niekorzyść pracownika, czyli kwota ryczałtu odpowiada jedynie części wymiaru pracy w porze nocnej, pracownikowi przysługuje roszczenie o wypłatę dodatku do wynagrodzenia w wysokości 20% stawki godzinowej za pozostały okres wykonywania pracy w porze nocnej.

Maciej Ofierski



Wysokość odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS) w roku 2021 r. nie wzrośnie w stosunku do naliczeń na ten fundusz obowiązujących w 2020 r.

Odpowiednie regulacje w tym zakresie zostały zawarte w tzw. ustawie okołobudżetowej, czyli w ustawie z dnia 19 listopada 2020 r.  o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2021  (Dz. U. poz. 2400). Na podstawie art. 81 tej ustawy dodano art. 5j w ustawie z dnia 4 marca 1994 r.  o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych  (Dz. U. z 2020 r. poz. 1070). Przepis ten stanowi, że w 2021 r. przez przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o ZFŚS, należy rozumieć przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2018 r. ogłoszone przez Prezesa GUS na podstawie art. 5 ust. 7 cyt. ustawy. Oznacza to, że podstawa do naliczania odpisu podstawowego na fundusz, jak i odpisów szczególnych, nie uległa zmianie w porównaniu do podstawy przyjętej w roku 2020 r.

Kwota stanowiąca podstawę odpisów na ZFŚS w 2020 r. i 2021 r. wynika z danych ogłoszonych w obwieszczeniu Prezesa GUS z dnia 19 lutego 2019 r.  w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2018 r. i w drugim półroczu 2018 r.  (M.P. z dnia 20 lutego 2019 r. poz. 201) i wynosi 4134,02 zł.

Odpis podstawowy na ZFŚS w 2021 r. wynosi więc 1550,26 zł (stopa odpisu to 37,5% podstawy naliczania). Najwyższy odpis przewidziany jest w odniesieniu do pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze – w 2021 r. wynosi on 2067,01 zł (50% podstawy ustalania odpisu). Na dotychczasowym poziomie pozostają ponadto odpisy z tytułu zatrudniania pracownika młodocianego – w 2021 r. wynoszą te odpisy:

  • 206,70 zł – w I roku nauki (5% podstawy naliczania),
  • 248,04 zł – w II roku nauki (6% podstawy naliczania),
  • 289,38 zł – w III roku nauki (7% podstawy naliczania).

W 2021 r. zamrożone w wysokości z 2020 r. pozostają tzw. zwiększenia odpisu na ZFŚS, których dokonuje się:

  1. na zatrudnioną osobę legitymującą się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,
  2. na każdego emeryta i rencistę, nad którymi pracodawca sprawuje opiekę socjalną.

W odniesieniu do wskazanych osób zwiększenie odpisu na ZFŚS w br. wynosi 258,38 zł (6,25% podstawy obliczania zwiększenia).

Nie zmieni się również zwiększenie odpisu dotyczące pracodawców, którzy utworzyli zakładowy żłobek lub klub dziecięcy oraz przeznaczają na ten cel z odpisu podstawowego 7,5% tego odpisu – w 2021 r. zwiększenie, o którym mowa,  wynosi 310,05 zł  (7,5% podstawy naliczania).

Do tworzenia ZFŚS są zobowiązani wszyscy pracodawcy prowadzący działalność w formie jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych, bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników (art. 3 ust. 2 ustawy o ZFŚS). W odniesieniu do pracodawców spoza sfery budżetowej obowiązki w zakresie tworzenia funduszu zostały zróżnicowane w zależności od liczby pracowników (co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty lub mniej niż 50 albo co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty).Wspomniani pracodawcy mają ponadto liczne możliwości dowolnego kształtowania wysokości odpisu na ZFŚS, a także mogą postanowić o tworzeniu funduszu lub wypłacaniu świadczenia urlopowego albo o nietworzeniu funduszu i niewypłacaniu wymienionego świadczenia. Działania te muszą być jednak przeprowadzone zgodnie z zasadami ustawowymi oraz procedurami przewidzianymi w przepisach zakładowego prawa pracy.

Maciej Ofierski