W myśl przepisu art. 152 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego.
Zgodnie z przepisem art. 154 § 2 Kodeksu pracy wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu 20 lub 26 dni
Co do zasady urlop wypoczynkowy jest udzielany zgodnie z planem urlopowym lub na podstawie porozumienia pomiędzy pracownikiem i pracodawcą. Niemniej jednak może zdarzyć się tak, że pracownik nie może wykorzystać urlopu w ustalonym terminie. Kodeks pracy wskazuje kilka takich przesłanek.
Zgodnie z przepisem art. 167 § 1 Kodeksu pracy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu.
Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Ustala go pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi na żądanie (art. 163. § 1 k.p.).
Zgodnie z przepisem art. 152 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Pracownik nie może zrzec się tego prawa.
W przypadku zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego obowiązują specyficzne zasady ustalania wymiaru przysługującego urlopu wypoczynkowego.
Urlopy okolicznościowe jest to szczególna kategoria zwolnień od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. W drodze rozporządzenia (Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 15.05.1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy – Dz.U. z 2014 r. poz. 1632) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określił usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz zakres przysługujących pracownikom zwolnień od pracy, a także przypadki, w których za czas nieobecności lub zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Zgodnie § 15 wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas obejmujący:
- 2 dni – w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
- 1 dzień – w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
We wskazanych przypadkach zwolnienie od pracy pracodawca udziela na wniosek pracownika.
Klaudia Utkowska
„Czasami czas szkolenia pracowników przekracza czas pracy – jak to rozliczyć? A co jeśli czas szkolenia i dojazdu na nie, nie przekracza czasu pracy, to pracownikowi można pozostały czas zastąpić urlopem, czy powinien wrócić do pracy na pozostałe godziny?”
Odpowiadając na pytanie Czytelnika stwierdzić należy, że kwestia szkoleń w obecnym stanie prawnym …
W dni 15 kwietnia 2017 roku kończę urlop macierzyński. Czy mogę od razu wykorzystać urlop wypoczynkowy? Ile dniu urlopu wypoczynkowego przysługuje mi za poprzedni rok?