W Dzienniku Ustaw z dnia 20 kwietnia 2022 r. pod pozycją 854 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 23 marca 2022 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz 263).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  1. ustawy z dnia z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo-pożyczkowych (Dz. U. poz. 1666)
  2. przepisów ogłoszonych przed dniem 17 marca 2022 r.

 

Jednocześnie jednolity tekst omawianej ustawy nie obejmuje art. 62–65 i art. 68 ustawy wymienionej w pkt 1 – regulacje te wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 23 marca 2022 r.

 

Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. reguluje zasady funkcjonowania związków zawodowych, które są dobrowolnymi i samorządnymi organizacjami ludzi pracy, powołanymi do reprezentowania i obrony ich praw, interesów zawodowych i socjalnych. Związek zawodowy jest niezależny w swojej działalności statutowej od pracodawców, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz od innych organizacji.

Związki zawodowe współuczestniczą w tworzeniu korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku.


images_MEDYCYNA_ZDROWIE_dreamstimefree_2888631_730.jpg

Katarzyna Łażewska-Hrycko, główny inspektor pracy, była gościem Europejskiego Kongresu Gospodarczego, który odbył się w Katowicach.
W rozmowie z podczas Europejskiego Kongresu Ekonomicznego mówiła o sytuacji na rynku pracy osób uciekających z Ukrainy przed wojną. Pracę znalazło już 100 tys. z nich.
– Postulujemy, aby zgłoszenie informacji o podjęciu pracy czy też zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych miało miejsce przed rozpoczęciem pracy. Uważamy, że to byłoby rozwiązanie, które wyeliminowałoby przypadki zatrudnienia w szarej strefie – podkreślała szefowa Państwowej Inspekcji Pracy.
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej podało, że już 100 tys. Ukraińców podjęło pracę w Polsce. Czy Państwowa Inspekcja Pracy jest gotowa na to, żeby sprawdzać, w jakich warunkach oni pracują, jak traktują ich pracodawcy?

Temat zatrudniania cudzoziemców nie jest dla PIP nowy. Zmieniła się skala tego zatrudnienia.
Działania, które już podjęło PIP w związku ze wzmożoną liczbą osób z Ukrainy, szukających w Polsce schronienia i zatrudnienia, miały na celu przede wszystkim informowanie, edukowanie, promowanie tematów związanych z tym, jak prawidłowo zatrudnić pracownika z Ukrainy. Zależało instytucji na tym, by edukować nie tylko pracodawców, ale również obywateli ukraińskich. Po to, żeby mogli się oni odnaleźć na polskim rynku pracy.

Co do planów kontroli szefowa PIP stwierdziła, że nie będą zmieniane plany pracy rozumiane jako dokument przyjęty przez Radę Ochrony Pracy, ale zmodyfikowane zostaną działania do zmieniającej się sytuacji. Podobnie jak w przypadku pandemii. Mimo że nie była wpisana do planu pracy, to realizowano działania kontrolne i wspierające politykę państwa, pracodawców oraz pracowników.

Co do specustawy szefowa PIP powiedziała:
Postulujemy, aby zgłoszenie informacji o podjęciu pracy czy też zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych miało miejsce przed rozpoczęciem pracy. Uważamy, że to byłoby rozwiązanie, które wyeliminowałoby przypadki zatrudnienia w szarej strefie.

To, co jeszcze budzi nasze obawy, to forma umowy, jaką najczęściej oferują pracodawcy Ukraińcom uciekającym przed wojną. Na 90 tys. osób, które już znalazły pracę w Polsce, aż 74 proc. pracuje w oparciu o umowy cywilnoprawne, a pracują w takich sektorach, jak przetwórstwo. Z naszych doświadczeń wynika, że może to być zastępowanie zatrudnienia na umowę o pracę umową cywilnoprawną. Jednak na razie nie obserwujemy większej liczby niepokojących sygnałów z rynku od osób, które nie dostałyby wynagrodzenia czy nie miały podpisanej umowy. Jeżeli takie informacje pojawią się, to będziemy na nie reagowali.

PIP



Jestem kierowcą w firmie od 3 miesięcy. Dwa dni temu doszło do kolizji drogowej, w wyniku której samochód firmowy został uszkodzony. Czy poniosę w związku z tym koszty? Zaznaczam, że pracodawca opłaca AC i OC.

Każdy pracownik może ponieść tzw. odpowiedzialność materialną. Zgodnie z art. 114 Kodeksu pracy pracownik ponosi odpowiedzialność materialną, gdy wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził pracodawcy szkodę. To na pracodawcy spoczywa obowiązek wykazania poniesionej szkody (art. 116 k.p.), a pracownik odpowiada za nią tylko w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę oraz tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których wynikła szkoda (art. 115 k.p.).



Z dniem 23 kwietnia 2022 r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655). Wspomniany akt prawny przewiduje zmiany w ogromnej liczbie innych ustaw, dotyczy to także przepisów Kodeksu pracy (k.p.).

Korekty legislacyjne w k.p. mają aktualizacyjny, dostosowawczy charakter – przepisy zmieniające zostały zawarte w art. 700 ustawy o obronie Ojczyzny.

Zmiana w art. 155(2) § 1 pkt 3 polega na uwzględnieniu rodzajów służby wojskowej określonych w ustawie o obronie Ojczyzny. Oznacza to, że przepis art. 155 § 1 pkt 2 k.p. (udzielanie urlopu w wymiarze proporcjonalnym) stosuje się do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie pełnienia zasadniczej służby wojskowej, pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, pełnienia służby w aktywnej rezerwie w dniach tej służby, odbywania ćwiczeń wojskowych w ramach pasywnej rezerwy albo pełnienia służby zastępczej.

Podobny cel ma zmiana w art. 165 pkt 3 k.p. (przesunięcie urlopu na termin późniejszy). Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, w szczególności z powodu powołania na ćwiczenia wojskowe w ramach pasywnej rezerwy, stawienia się do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie albo stawienia się do pełnienia służby w aktywnej rezerwie, na czas do 3 miesięcy – pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy.


books-5742654_640.jpg

Opis stanu faktycznego

(…) 2021 r. rozwiązała Pani umowę o pracę z pracę z powodu stosowania mobbingu, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, z winy pracodawcy. Przyczyną rozwiązania stosunku pracy były zachowania dotyczące Pani osoby i kierowane wobec Pani, polegające na uporczywym, długotrwałym nękaniu i zastraszaniu oraz próby wyeliminowania Pani z zespołu. Długotrwałość napięcia wywołała u Pani rozstrój zdrowia – nerwicę i depresję. W dniu złożenia wypowiedzenia została powołana Komisja do wyjaśnienia zarzutów dotyczących mobbingu. W toku prac komisja przesłuchała Panią, przełożonych i osoby, które były świadkami zaistniałych sytuacji. Komisja na podstawie zebranych dowodów potwierdziła stosowanie mobbingu. Kierownik został zdegradowany, z wpisem do akt o zakazie kierowania zespołem, natomiast zastępca kierownika został zwolniony. Na podstawie dowodów przystąpiono do ustalania wysokości zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy.



Praca w niedzielę i święto powszechnie nie jest dopuszczalna. Natomiast ustawodawca przewidział listę wyjątków od zakazu pracy w niedziele i święta. W przeciwieństwie do pracy w placówkach handlowych, spełnienie jednej z przesłanek wskazanych w art. 15110 Kodeksu pracy uprawnia pracodawcę do organizowania pracy zarówno w niedziele, jak i święta.

Co do zasady, zgodnie z art. 1519 § 1 Kodeksu pracy dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy.

 

Istnieją jednak przypadki, kiedy praca może być wykonywana w niedziele bądź święto. I tak, zgodnie z art. 15110 Kodeksu pracy, praca w niedziele i święta jest dozwolona:

1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;

2) w ruchu ciągłym;

3) przy pracy zmianowej;

4) przy niezbędnych remontach;

5) w transporcie i w komunikacji;

6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych;

7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób;

8) w rolnictwie i hodowli;

9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:

a) (uchylona)

b) zakładach świadczących usługi dla ludności,

c) gastronomii,

d) zakładach hotelarskich,

e) jednostkach gospodarki komunalnej,

f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,

g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę,

h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku;

10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta;

11) przy wykonywaniu prac:

a) polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego, odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi, dni, o których mowa w art. 1519 § 1, są u niego dniami pracy,

b) zapewniających możliwość świadczenia usług, o których mowa w lit. a.

 

Warto również zwrócić uwagę na to, że powyższy przepis nie znajdzie zastosowania w stosunku do pracy w niedzielę i święta w placówkach handlowych. Zgodnie z art. 1519b Kodeksu pracy, w takim przypadku, ograniczenia w wykonywaniu pracy w placówkach handlowych w niedziele i święta oraz w dniu 24 grudnia i w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy określają przepisy ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. z 2021 r. poz. 936).

 

Podsumowując, praca w niedzielę i święto powszechnie nie jest dopuszczalna. Natomiast ustawodawca przewidział listę wyjątków od zakazu pracy w niedziele i święta.

W przeciwieństwie do pracy w placówkach handlowych, spełnienie jednej z przesłanek wskazanych w art. 15110 Kodeksu pracy uprawnia pracodawcę do organizowania pracy zarówno w niedziele, jak i święta.

PIP


images_WSKAZNIKI_1290133_78956241_730.jpg

Rada Polityki Pieniężnej (RPP) siódmy raz w krótkim czasie podniosła stopu procentowe.  Główna stawka oprocentowania w NBP wynosi od 7 kwietnia 4,5 proc. Jest to wzrost aż o 1 pkt proc. Stawka ta nie była tak wysoka od 2012 roku. Efektem decyzji RPP będzie dalszy wzrost rat kredytów.