„Czy możliwe jest delegowanie pracowników spoza UE z Polski do poszczególnych krajów UE? Jakie formalności musi dopełnić zwykła firma budowlana, która zdobywa kontrakt w UE, a jakie formalności musi dopełnić agencja pracy delegująca pracowników np. do prac sezonowych w rolnictwie? Wszyscy pracownicy są legalnie zatrudnieni na terenie Polski.”
Tematykę zapytania Czytelnika porusza wyrok …
„Czy jest możliwe zatrudnienie opiekunek na 1/4 etatu w ten sposób, że np. przez 4 tygodnie są w Polsce i nie świadczą pracy wcale, a na 4 tygodnie jadą do Niemiec i pracują 4 godziny dziennie (bez sobót i niedziel)? Ze względu na specyfikę pracy, pracodawca zastosowałby 4-miesięczny okres rozliczeniowy. Nadgodziny wynikłe z pracy podczas oddelegowania byłyby w pierwszej kolejności rozliczane z nieprzepracowanymi godzinami z czasu pobytu w Polsce, a ewentualna nadwyżka byłaby opłacana zgodnie z Kodeksem pracy.”
W ocenie Autora …
Czy możliwe jest zastosowanie outsourcingu pracowniczego i pracy tymczasowej dla cudzoziemców pracujących w Polsce, a pochodzących spoza UE?
„Czy zwykła firma nieposiadająca certyfikatu agencji pracy może zawierać umowy outsourcingowe na wynajem pracowników? Czyli szwalnia wypożycza 20-stu swoich krawcowych do zaprzyjaźnionej szwalni na jakiś okres, one wykonują pracę w zakładzie w innym mieście na sprzęcie szwalni wypożyczającej. Jakie procedury należy zastosować w takim przypadku? I czy potrzebne są specjalne zezwolenia, na taki outsourcing, jeżeli zatrudnia się obywateli państw trzecich pochodzących nie z UE?”
W pierwszej kolejności należy odróżnić outsourcing pracowniczy od pracy tymczasowej.
Outsourcing jest …
„Chcę założyć działalność gospodarczą – firma jednoosobowa, nie wiem czy muszę być opodatkowana podatkiem VAT i podatkiem od osób fizycznych PIT na ogólnych zasadach, czyli 18%?”
W stosunku do świadczenia usług turystyki ustawa o podatku od towarów i usług (u-VAT) przewiduje szczególną procedurę uregulowaną …
Znaki drogowe nie powiedzą wszystkiego o zasadach prowadzenia pojazdów w różnych rejonach Europy. Np. w Hiszpanii auto trzeba wyposażyć w dwa trójkąty ostrzegawcze, w Holandii doświadczeni kierowcy mogą mieć wyższe stężenie alkoholu we krwi niż początkujący, a w samochodach osobowych na norweskich szosach nie trzeba wozić gaśnicy.
W przepisie art. 672 k.p. określono minimalne standardy zatrudnienia, jakie należy zapewnić w przypadku wykonywania pracy na terytorium RP przez pracownika skierowanego do tej pracy na określony czas przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie będącym członkiem UE. Zgodnie z art. 671 § 2 k.p. Pracodawca, o którym mowa, kierujący pracownika do pracy na terytorium RP:
– zapewnia pracownikowi, w zakresie ustalonym w art. 672 k.p., warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów k.p. oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
Należy jednocześnie zauważyć, iż omawianych przepisów nie stosuje się do przedsiębiorstw marynarki handlowej w odniesieniu do załóg na morskich statkach handlowych, jeżeli pracodawca ma siedzibę w państwie będącym członkiem UE lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG).
Minimalne warunki zatrudnienia, jakie pracodawca zagraniczny obowiązany jest zagwarantować pracownikowi oddelegowanemu do pracy w Polsce dotyczą:
1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego,
2) wymiaru urlopu wypoczynkowego,
3) minimalnego wynagrodzenia za pracę,
4) wysokości dodatku do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych,
5) bhp,
6) uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem,
7) zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko,
8) zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu,
9) wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Do pracowników delegowanych do wykonywania pracy na terytorium RP nie stosuje się warunków zatrudnienia wymienionych w pkt 2-4, jeżeli zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami wykonują oni na danym stanowisku – przez okres nie dłuższy niż 8 dni w ciągu roku, poczynając od dnia rozpoczęcia pracy na tym stanowisku – wstępne prace montażowe lub instalacyjne poza budownictwem, przewidziane w umowie zawartej przez pracodawcę z podmiotem zagranicznym, których wykonanie jest niezbędne do korzystania z dostarczonych wyrobów.
Pracodawcy zagraniczni kierujący pracowników do wykonywania pracy na terytorium RP mogą – na pisemny wniosek skierowany do PIP – uzyskać informację o minimalnych warunkach zatrudnienia, w zakresie wynikającym z cyt. przepisów k.p.
Maciej Ofierski
Szczegółowe zasady wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców w RP określono w obowiązujących od dn. 02.05.2015 r. przepisach rozp. MPiPS z dn. 01.04.2015 r. w sprawie wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca (Dz.U. poz. 543). Powyższe regulacje stanowią rozwinięcie podstawowych unormowań w zakresie zatrudniania cudzoziemców zawartych w rozdz. 16 ustawy z dn. 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 149, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, .
Podstawa prawna wydania zezwolenia na pracę oraz typy zezwoleń
Zgodnie z § 3 ust. 1 wymienionego na wstępie rozp., zezwolenie na pracę jest wydawane na pisemny wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Wzór tego wniosku określono w zał. nr 1 do cyt. rozp.
W § 2 omawianego rozp. wyszczególniono typy obecnie obowiązujących zezwoleń na pracę – należą do nich następujące typy tych dokumentów:
1) A – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium RP na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP,
2) B – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji przez okres przekraczający 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy,
3) C – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.),
4) D – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP i jest delegowany na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa),
5) E – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w pkt 2–4.
Przedłużenie zezwolenia na pracę
Przedłużenie zezwolenia następuje na pisemny wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi, złożony nie wcześniej niż w terminie 90 dni i nie później niż w terminie 30 dni przed upływem okresu ważności zezwolenia.
Wzór wniosku o przedłużenie zezwolenia jest określony w zał. nr 3 do cyt. rozp., zaś wzór przedłużenia zezwolenia ustalono w zał. nr 4 do tego rozp.
Przedłużenie zezwolenia jest wydawane na okres oznaczony datami.
Szczególny tryb wydania zezwolenia na pracę
W § 5 cyt. rozp. określono tryb wydania zezwolenia na pracę w przypadku gdy warunkiem jego wydania jest uzyskanie przez podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi informacji, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia. Chodzi tutaj o informację przedstawioną przez starostę właściwego ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca dotyczącą braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy. Informacja ta odnosi się do zezwolenia na pracę cudzoziemca wykonującego na terytorium RP pracę na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP.
W omawianej sytuacji starosta:
W ofercie, o której wyżej mowa, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wskazuje na potrzebę uzyskania informacji przewidzianej w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia. W toku omawianego postępowania starosta nie bierze pod uwagę wskazanych w ofercie pracy wymagań, jeżeli są one zaniżone lub zawyżone w stosunku do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać.
Jeżeli z analizy rejestrów bezrobotnych i poszukujących pracy wynika możliwość pozyskania co najmniej jednego odpowiedniego kandydata spośród obywateli polskich i cudzoziemców, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1–11 ustawy o promocji zatrudnienia, spełniającego wymagania określone w ofercie pracy, a podmiot składający ofertę, bez uzasadnionych przyczyn, nie wyraził zgody na skierowanie takiego kandydata lub nie przyjął go do pracy, starosta w informacji wskazanej w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia stwierdza możliwość zaspokojenia potrzeb kadrowych podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.
Wzór informacji, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia, przedkładanej przez starostę określono w zał. nr 5 do cyt. rozp.
Dokumenty dołączane do wniosku o wydanie zezwolenia na pracę lub jego przedłużenie
Stosownie do brzmienia § 6 ust. 1 cyt. rozp., do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:
1) dokument z właściwego rejestru potwierdzający status prawny i formę lub charakter działalności prowadzonej przez pracodawcę zagranicznego – w przypadku wniosku o zezwolenie typu C, D lub E;
2) ważny dowód osobisty lub ważny dokument podróży, albo jeżeli takiego dokumentu nie posiada i nie może go uzyskać, inny ważny dokument potwierdzający tożsamość – w przypadku gdy podmiotem powierzającym wykonywanie pracy przez cudzoziemca jest osoba fizyczna;
3) umowę spółki – w przypadku gdy podmiotem powierzającym wykonywanie pracy przez cudzoziemca jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji lub spółka cywilna albo akty notarialne o zawiązaniu spółki – jeżeli podmiotem powierzającym wykonywanie pracy przez cudzoziemca jest spółka akcyjna w organizacji;
4) kopię wszystkich wypełnionych stron z ważnego dokumentu podróży cudzoziemca, którego dotyczy wniosek, a w przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania – kopię innego ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość;
5) dokumenty potwierdzające zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 88c ust. 8 ustawy o promocji zatrudnienia;
6) informację, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy, wydaną nie wcześniej niż 180 dni przed złożeniem wniosku, a w przypadkach uzasadnionych przez starostę – 90 dni przed dniem złożenia wniosku – jeżeli jest ona wymagana;
7) kopię zeznania o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty przez podmiot powierzający wykonywanie pracy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku – w przypadku wniosku o zezwolenie typu B;
8) dokumenty potwierdzające stan zatrudnienia za okres roku poprzedzającego złożenie wniosku – w przypadku wniosku o zezwolenie typu B;
9) dokumenty potwierdzające okoliczności, o których mowa w art. 88c ust. 4 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia – w przypadku wniosku o zezwolenie typu B, jeżeli przesłanką wydania zezwolenia jest wykazanie tych okoliczności;
10) informację o aktualnym stanie zatrudnienia w podmiocie powierzającym wykonywanie pracy cudzoziemcowi – w przypadku wniosku o zezwolenie typu B, jeżeli strona wnioskuje o wydanie zezwolenia na okres przekraczający 3 lata;
11) umowę, na podstawie której usługa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest lub będzie świadczona – w przypadku wniosku o zezwolenie typu D;
12) dokument sporządzony przez pracodawcę użytkownika, potwierdzający uzgodnienie w zakresie skierowania cudzoziemca przez agencję pracy tymczasowej – w przypadku gdy podmiotem powierzającym pracę jest ta agencja;
13) dokumenty potwierdzające powiązania, o których mowa w art. 88 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia;
14) dowód wpłaty, o której mowa w art. 90a ust. 1 ustawy;
15) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań określonych w odrębnych przepisach, które mogą mieć wpływ na wynik postępowania.
Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, który ubiega się o wydanie zezwoleń równocześnie dla więcej niż jednego cudzoziemca, do składanych wniosków może dołączyć po jednym egzemplarzu dokumentów wyżej wymienionych w pkt 1–3 i 6–13. Informacja starosty, o której mowa w pkt 6, może być dołączona w jednym egzemplarzu, jeżeli wszyscy cudzoziemcy, których dotyczą wnioski, będą wykonywać pracę, której ta informacja dotyczy. W przypadku ubiegania się równo-cześnie o przedłużenie zezwolenia dla więcej niż jednego cudzoziemca powyższe zasady stosuje się odpowiednio.
Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, składając wniosek o przedłużenie zezwolenia, przedstawia:
Dokumenty sporządzone w języku obcym, z wyjątkiem dowodów osobistych lub dokumentów podróży, służące za dowód w postępowaniu o wydanie zezwolenia, składa się wraz z ich tłumaczeniem na język polski, dokonanym przez tłumacza przysięgłego.
Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza kopie dokumentów wskazanych w § 6 ust. 1 pkt 1–5 i 7–15 cyt. rozp., a do wniosku o przedłużenie zezwolenia kopie dokumentów, o których mowa w § 6 ust. 3 cyt. rozp.
Wnioskodawca potwierdza w drodze oświadczenia na piśmie wypełnienie określonych wymagań (wynikających z art. 88c ust. 1 pkt 1, ust. 6 i art. 88j ust. 1 pkt 3–7 i 9 ustawy o promocji zatrudnienia).
Ponadto, wojewoda może zażądać przedstawienia dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań wskazanych powyżej oraz określonych w art. 88h ustawy o promocji zatrudnienia.
Wydawanie zezwoleń bez względu na szczegółowe warunki wydawania tych dokumentów
W przepisach rozp. MPiPS z dn. 29.01.2009 r. w sprawie określenia przypadków, w których zezwolenie na pracę cudzoziemca jest wydawane bez względu na szczegółowe warunki wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz.U. z 2015 r. poz. 97), wskazano okoliczności uzasadniające wydanie przez wojewodę zezwolenia na pracę z pominięciem procedury ustanowionej w art. 88c ustawy o promocji zatrudnienia.
Tak więc, zgodnie z § 2 wymienionego rozp., wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez uwzględnienia warunków określonych w art. 88c ust. 1–5 i 7 ustawy o promocji zatrudnienia, w przypadku cudzoziemca:
Z kolei w myśl § 3 cyt. rozp., wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez konieczności uzyskania informacji, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia, w odniesieniu do:
1) cudzoziemca upoważnionego do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w jego oddziale lub przedstawicielstwie znajdującym się na terytorium RP,
2) obywatela Republiki Armenii, Republiki Białorusi, Republiki Gruzji, Republiki Mołdowy, Federacji Rosyjskiej lub Ukrainy, wykonującego prace pielęgnacyjno-opiekuńcze lub jako pomoc domowa na rzecz osób fizycznych w gospodarstwie domowym,
3) obywatela Republiki Armenii, Republiki Białorusi, Republiki Gruzji, Republiki Mołdowy, Federacji Rosyjskiej lub Ukrainy, który w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę wykonywał przez okres nie krótszy niż 3 miesiące pracę dla tego samego podmiotu i na tym samym stanowisku na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, jeżeli przed podjęciem przez cudzoziemca pracy PUP, właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego lub siedzibę podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, zarejestrował pisemne oświadczenie tego podmiotu o zamiarze powierzenia wykonywania pracy temu cudzoziemcowi – pod warunkiem przedstawienia zarejestrowanego oświadczenia i umowy oraz dokumentów potwierdzających opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli były wymagane w związku z wykonywaniem pracy,
4) cudzoziemca – trenera sportowego lub sportowca, wykonującego pracę na rzecz klubów sportowych i innych podmiotów, których działalność statutowa obejmuje upowszechnianie kultury fizycznej
i sportu,
5) lekarza i lekarza dentysty, odbywającego szkolenie lub realizującego program specjalizacji, na podstawie przepisów w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów.
Maciej Ofierski
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2013r. (data wpływu 31 lipca 2013r.), uzupełnione pismem z dnia 4 października 2013r. (data wpływu 8 października 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT 0% dla świadczonych usług spedycji międzynarodowej – jest prawidłowe.
