menu trigger  menu trigger

Delegowanie pracowników w ramach świadczenia usług – aktualne przepisy

W Dzienniku Ustaw z dnia 25 czerwca 2021 r. pod pozycją 1140 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 02.06.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2206).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1423),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 27 maja 2021 r.
CZYTAJ DALEJ

Ustawa antyalkoholowa – jednolita wersja przepisów

W Dzienniku Ustaw z dnia 23 czerwca 2021 r. pod pozycją 1119 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 21.05.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2277).

W nowym jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • 3 nowelizacji uchwalonych w okresie od lutego 2020 r. (Dz.U. poz. 1495, ze zm.) do marca 2021 r. (Dz.U. poz. 694),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 20 maja 2021 r.

Przepisy przejściowe, techniczne oraz określające terminy wejścia w życie poszczególnych nowelizacji – pominięte w jednolitym tekście omawianej ustawy – zamieszczono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 21 maja 2021 r.

CZYTAJ DALEJ

Udzielanie cudzoziemcom ochrony na terytorium RP – nowe aktualne przepisy

W Dzienniku Ustaw z dnia 22 czerwca 2021 r. pod pozycją 1108 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 18.05.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1666).

W nowym jednolitym tekście wymienionego powyżej aktu normatywnego uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020),
  • ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 322, ze zm),
  • ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2023),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 13 maja 2021 r.
CZYTAJ DALEJ
ODRAHN0.jpg

Popyt na pracę

GUS opublikował informacje dotyczące rynku pracy. Z badania wynika, że w 2020 r. w Polsce w tych jednostkach przeciętnie pracowało 12407,7 tys. osób. W porównaniu z rokiem poprzednim było to mniej o 5,4%.
Na koniec 2020 r. niemal 3/4 pracujących świadczyło pracę w jednostkach sektora prywatnego, który był reprezentowany przez ponad 90% ogółu jednostek.
Rozkład pracujących był ściśle związany z wielkością jednostek. Najwięcej pracujących, bo ponad połowę, skupiały jednostki największe, w których pracowało powyżej 49 osób, podczas gdy jednostki tej wielkości stanowiły tylko 9,5% ogółu jednostek badanych. Natomiast jednostki, w których pracowało od 10 do 49 osób skupiały około 1/4 pracujących. Najmniej pracujących – około 1/6 – odnotowano w jednostkach najmniejszych, posiadających mniej niż 9 pracujących, pomimo iż stanowiły one 64,4% ogółu wszystkich podmiotów.

Na koniec 2020 r. najwięcej osób pracowało w jednostkach prowadzących działalność w zakresie: przetwórstwa przemysłowego – 22,4% ogółu pracujących oraz handlu; naprawy pojazdów samochodowych – 19,0%.
Pracujący we wskazanych sekcjach stanowili ponad 50% ogółu pracujących w sektorze prywatnym (odpowiednio 29,5% i 25,4%). W sektorze publicznym przeważały osoby pracujące w sekcji edukacja. W 2020 r.
pracujący w tej sekcji stanowili ponad 1/3 pracujących w sektorze publicznym. W sektorze tym były także licznie reprezentowane sekcje: opieka zdrowotna i pomoc społeczna oraz administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe zabezpieczenia społeczne. Pracujący w tych sekcjach stanowili odpowiednio 1/5 i 1/6 ogółu pracujących w sektorze publicznym.

Struktura pracujących według sekcji PKD była zróżnicowana w zależności od wielkości jednostek. W najmniejszych jednostkach o liczbie pracujących do 9 osób najwięcej osób pracowało w handlu; naprawie pojazdów samochodowych – 28,2%. Po ok. 12-14% pracujących w tej kategorii wielkościowej jednostek związanych było z przetwórstwem przemysłowym oraz budownictwem. W jednostkach, w których pracowało od 10 do 49 osób największą część stanowili pracujący w handlu; naprawie pojazdów samochodowych – 23,8%. Nieco mniejszy, bo po około 16% stanowił udział pracujących w edukacji i przetwórstwie przemysłowym. W jednostkach liczących powyżej 49 pracujących najwięcej pracujących związanych było z przetwórstwem przemysłowym (27,8%). Niemal o połowę mniejszy udział stanowili pracujący reprezentujący handel; naprawę pojazdów samochodowych (14,3%). W jednostkach tej kategorii wielkości prawie co dziesiąty pracujący związany był z edukacją.

Najliczniejszą grupą zawodową w ogólnej liczbie pracujących według stanu na koniec grudnia 2020 r. byli specjaliści. Stanowili oni nieco ponad 1/5 ogółu pracujących. Najczęściej pracowali w jednostkach liczących powyżej 49 pracujących – 67,2% z nich. Nieco więcej niż połowa specjalistów związana była z sektorem publicznym. Specjaliści świadczyli pracę głównie w jednostkach działających w edukacji – 31,9%, a 14,6% z nich związanych było z opieką zdrowotną i pomocą społeczną. Co jedenasty specjalista pracował w przetwórstwie przemysłowym i działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej, a co dwunasty – w handlu; naprawie pojazdów samochodowych.

CZYTAJ DALEJ

Popyt na pracę w I kw. 2021 roku

Na koniec pierwszego kwartału 2021 r. liczba wolnych miejsc pracy w Polsce, w podmiotach gospodarki narodowej (jednostkach macierzystych lub lokalnych) zatrudniających co najmniej 1 osobę, wynosiła 110,2 tys. i była wyższa niż w końcu czwartego kwartału 2020 r. o 25,8 tys., tj. o 30,6%. W porównaniu z analogicznym okresem roku poprzedniego liczba wolnych miejsc pracy była większa o 33,7 tys., tj. o 44,1%. Pod koniec pierwszego kwartału 2021 r. nieobsadzonych było 24,0 tys. nowo utworzonych miejsc pracy.

W pierwszym kwartale 2021 r. było o 12,4% więcej nowych miejsc pracy niż w analogicznym okresie roku poprzedniego. Jednocześnie zlikwidowano o 41,5% mniej miejsc pracy niż w pierwszym kwartale 2020 r. i o 30,2% więcej niż w czwartym kwartale 2020 r. Badanie popytu na pracę realizowane jest metodą reprezentacyjną z częstotliwością kwartalną na formularzu Z–05. Obejmuje ono jednostki zatrudniające przynajmniej 1 osobę.
W pierwszym kwartale 2021 r. większość z nich, bo 91,1%, stanowiły jednostki sektora prywatnego. Pod względem wielkości wyrażonej liczbą pracujących przeważały jednostki, w których pracowało do 9 osób – stanowiły one 69,4% ogólnej liczby jednostek. Podstawowe wyniki badania w pierwszym kwartale 2021 r. wskazują, że pomimo trwającej epidemii sytuacja na rynku pracy uległa zauważalnej poprawie. W porównaniu do wszystkich kwartałów 2020 r. zwiększyła się liczba oferowanych oraz nowo utworzonych miejsc pracy.

W Polsce tworzenie i likwidowanie miejsc pracy ma charakter sezonowy. Z analizy prezentowanego szeregu wynika, że w przypadku miejsc pracy nowo tworzonych ich liczba była największa w pierwszych kwartałach, a najmniejsza – zazwyczaj w czwartych. Tendencja wzrostu liczby nowo tworzonych miejsc pracy w pierwszych kwartałach utrzymuje się od 2012 r., największy wzrost odnotowano w 2019 r. We wszystkich kwartałach 2020 r. zaobserwowano spadek liczby nowo utworzonych miejsc pracy w stosunku do analogicznych okresów 2019 r. (co zapewne było spowodowane wpływem pandemii COVID-19). Natomiast w pierwszym kwartale 2021 r. odnotowano wzrost liczby nowo tworzonych miejsc pracy w stosunku do wszystkich kwartałów roku poprzedniego.
W ostatnich 10 latach zasadniczo liczba nowo tworzonych miejsc przewyższa liczbę zlikwidowanych miejsc pracy. W tym okresie inaczej było tylko w czwartym kwartale 2012 r. i pierwszym kwartale 2020 r.

GUS

CZYTAJ DALEJ
3724.jpg

Rynek pracy w i kwartale 2021

W marcu 2020 r. ogłoszono w Polsce stan zagrożenia epidemicznego, a następnie stan epidemii w związku

z rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2, zwanej COVID-19. W nawiązaniu do oceny stanu sytuacji epidemicznej wprowadzano rozwiązania zapobiegające i przeciwdziałające rozprzestrzenianiu się wspomnianego wirusa i zwalczające wywołaną nim chorobę. Działania te odnosiły się także do rynku pracy. Wśród nich było m.in. umożliwienie wykonywania pracy poza miejscem jej stałego wykonywania, czyli pracy zdalnej. Zaprezentowane w niniejszym opracowaniu dane zostały pozyskane podczas badania „Popyt na pracę”

Badanie popytu na pracę realizowane jest metodą reprezentacyjną z częstotliwością kwartalną. Obejmuje ono podmioty gospodarki narodowej i ich jednostki lokalne zatrudniające przynajmniej 1 osobę, zgodnie z zakresem podmiotowym badania. Z badania tego wynika, że w końcu pierwszego kwartału 2021 r. liczba zajętych miejsc pracy była o 2,9% niższa niż w końcu pierwszego kwartału 2020 r.

Zlikwidowane miejsca pracy

W pierwszym kwartale 2021 r. zlikwidowano 70,2 tys. miejsc pracy. Było to o 41,5% mniej niż w pierwszym kwartale 2020 r. Należy jednak zauważyć, że skala likwidacji związana z rozprzestrzenianiem się COVID-19 odnosiła się do niemal 24% zlikwidowanych miejsc pracy w ogóle. Likwidacja miejsc pracy miała miejsce we wszystkich klasach wielkości jednostek.

Likwidacja miejsc pracy w związku z rozprzestrzenianiem się COVID-19 miała miejsce głównie w sektorze prywatnym.

Biorąc pod uwagę rodzaj działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) można stwierdzić, że struktura miejsc pracy zlikwidowanych z powodu sytuacji epidemicznej w sekcjach była podobna do struktury miejsc pracy zlikwidowanych w ogóle. Na przykład miejsca pracy zlikwidowane w sekcji przetwórstwo przemysłowe stanowiły ok. 20% miejsc pracy zlikwidowanych w całej gospodarce, a miejsca pracy zlikwidowane w tej sekcji w związku z sytuacją epidemiczną 21,0% ogółu miejsc pracy zlikwidowanych z tego powodu.
W pierwszym kwartale 2021 r. w porównaniu z analogicznym okresem roku ubiegłego zlikwidowano nieco mniej miejsc pracy w związku z sytuacją epidemiczną w kraju.
Mniejszy niż średnio w Polsce udział miejsc pracy zlikwidowanych w związku z sytuacją epidemiczną był w jednostkach, w których pracowało do 9 osób. W pozostałych klasach wielkości jednostek udział ten był wyższy niż średnio w Polsce.

Praca zdalna w okresie zagrożenia epidemicznego

Zaistniała w marcu 2020 r. sytuacja epidemiczna wpłynęła na ograniczenie działalności podmiotów gospodarki narodowej w dotychczasowej postaci. Przejawiało się to z jednej strony likwidacją miejsc pracy, a z drugiej – otwarciem się pracodawców na formy zatrudnienia pozwalające na zachowanie dystansu społecznego. Jedną z takich form jest praca zdalna.
W końcu marca 2021 r. udział osób, które pracowały zdalnie w związku z sytuacją epidemiczną, w ogólnej liczbie pracujących objętych badaniem „Popyt na pracę” wyniósł 14,2% i było to o 3,2 p. proc. więcej niż w końcu marca 2020 r. W pierwszym kwartale skala wykorzystania pracy zdalnej w sektorze prywatnym była mniejsza niż w sektorze publicznym. W skali całej gospodarki wykorzystanie pracy zdalnej w celu ograniczenia zagrożenia epidemicznego pozostało największe w jednostkach zatrudniających powyżej 49 osób. Udział pracujących zdalnie w jednostkach tej wielkości wyniósł 16,6%, było to o 6,5 p. proc. więcej niż w pierwszym kwartale 2020 r. W jednostkach zatrudniających do 9 osób pracę zdalną świadczyło 7,1% pracujących, natomiast w jednostkach od 10 do 49 osób 13,6%.

W stopniu znacząco wyższym niż średnio w Polsce przejście na pracę zdalną miało miejsce w regionie warszawskim stołecznym. Około co 4 pracujący wykonywał tam pracę zdalnie w następstwie zaistniałej sytuacji epidemicznej. Wśród pozostałych regionów zastosowanie omawianej formy pracy w realiach zagrożenia epidemicznego w najmniejszym stopniu miało miejsce w regionie świętokrzyskim, gdzie pracę zdalną z powodu zagrożenia COVID-19 wykonywało 6,9% pracujących.

Wykonywanie pracy zdalnej w pierwszym kwartale 2021 r. było zróżnicowane w zależności od rodzaju działalności. Na przykład w sekcji informacja i komunikacja praca zdalna była wykonywana przez niemal 67% pracujących. W sekcji edukacja tą formą pracy z powodu pojawienia się choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2 zostało objętych niemal 46% pracujących. Udział pracujących, którzy w związku z sytuacją epidemiczną pracowali zdalnie w pierwszym kwartale 2021 r., był wyższy niż w tym samym kwartale roku ubiegłego.

GUS

CZYTAJ DALEJ

GUS: Pracujący i wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2020 r.

Według danych wstępnych na koniec 2020 r. liczba pracujących w gospodarce narodowej wynosiła 15,8 mln osób. W stosunku do ostatniego dnia 2019 r. było to mniej o 1,8%.

W końcu 2020 r. liczba pracujących w gospodarce narodowej w porównaniu do stanu z 31 grudnia 2019 r. zmniejszyła się w większości sekcji. Jest to sytuacja odwrotna do obserwowanej w 2019 r. – wówczas liczba pracujących względem 2018 r. wzrosła w zdecydowanej większości sekcji – w gospodarce narodowej odnotowano ponad 1% wzrost liczby pracujących. Według danych wstępnych do sekcji o największym spadku liczby pracujących należały Zakwaterowanie i gastronomia (o 8,3%) oraz Działalność finansowa i ubezpieczeniowa (o 5,8%). Względem ostatniego dnia 2019 r. liczba pracujących wzrosła w jednej sekcji Dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – był to wzrost o 1,2%.

W ostatnim dniu 2020 r. największą liczbę pracujących skupiało nadal Przetwórstwo przemysłowe. Pracujący w tej sekcji stanowili 17,6% ogółu pracujących w gospodarce narodowej.

Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej

W 2020 r. przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej w Polsce wyniosło 10,6 mln etatów. Było to mniej o 1,7% w stosunku do poprzedniego roku. Jest to sytuacja odmienna od zaistniałej w 2019 r. – wówczas w stosunku do 2018 r. odnotowano blisko 2% wzrost przeciętnego zatrudnienia. W analizowanym okresie według danych wstępnych w większości sekcji przeciętne zatrudnienie zmniejszyło się – najwyższy spadek przeciętnego zatrudnienia – o 8,4% miał miejsce w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia, następnie o 4,5% w sekcji Działalność finansowa i ubezpieczeniowa.
W stosunku do 2019 r. przeciętne zatrudnienie wzrosło w trzech sekcjach, przy czym najwięcej w sekcji Pozostała działalność usługowa (o 2,4%). W pozostałych dwóch sekcjach wzrost wyniósł 1,5%.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej

Według danych wstępnych przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w Polsce w 2020 r. wyniosło 5167,47 zł. W porównaniu z 2019 r. wzrosło ono o 5,0%. Jest to niższy niż notowany w 2019 r. wzrost – wówczas w porównaniu z 2018 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto wzrosło o 7,2%. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto pozostało zróżnicowane według sekcji PKD. W 2020 r. wahało się od 3310,93 zł w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia do 9014,97 zł w sekcji Informacja i komunikacja. Było to odpowiednio o 35,9% mniej i o 74,5% więcej od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w Polsce.

We wszystkich sekcjach PKD w stosunku do 2019 r. zanotowano wzrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto. Wzrost ten wyniósł od 2,2% w sekcji Górnictwo i wydobywanie do 9,7% w sekcji Administrowanie i działalność wspierająca.

Minimalne wynagrodzenie brutto

W 2020 r. minimalne wynagrodzenie brutto wzrosło w stosunku do 2019 r. o 350,00 zł i wyniosło 2600,00 zł. Po podwyższeniu stanowiło ono 50,3% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia brutto osiągniętego w gospodarce narodowej w 2020 r. W grudniu 2020 r. wynagrodzenie, które było równe lub niższe niż minimalne wynagrodzenie brutto pobierało 484,7 tys. zatrudnionych osób . Było to o 14,4% więcej niż przed rokiem.

GUS

CZYTAJ DALEJ

Przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w maju 2021 r.

GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w maju 2021 r. było wyższe niż w poprzednim miesiącu i wyniosło 6338,5 tys. osób. W porównaniu do maja 2020 roku zanotowano wzrost zatrudnienia o 2,7 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach w kwietniu 2021, to zanotowano spadek wynagrodzeń o 2,9 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w kwietniu wyniosło 5805,72 zł, podczas gdy w maju 2021 r. wynosiło 5637,34 zł. W porównaniu do maja 2020 roku zanotowano jednak wzrost wynagrodzeń o 10,1 pkt proc.

Podobny wzrost na poziomie 10,1 pkt proc. w ujęciu rocznym zanotowano w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku. Wynagrodzenie bez wypłat z zysku wyniosło w maju 2021 r. 5636,68 zł, zaś w kwietniu wyniosło 5805,15 zł. Zatem kwota wynagrodzenia bez wypłat z zysku spadła w porównaniu z ubiegłym miesiącem o 2,9 pkt proc.

Należy zaznaczyć, że powyższe dane dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

gr/GUS

CZYTAJ DALEJ
flaga-mapa-33.jpg

Zarobki godzinowe w państwach UE

Zarobki godzinowe brutto różnią się znacznie w zależności od zawodów. Na podstawie szczegółowych danych o zarobkach za 2018 r. można stwierdzić, że menedżerowie byli najlepiej opłacanym zawodem we wszystkich państwach członkowskich UE. Ich średnie zarobki brutto na godzinę wynosiły 28,6 euro. Za menedżerami kolejną najlepiej zarabiającą grupą są specjaliści (21,4 euro), a następnie technicy (17,8 euro).

Na przeciwnym końcu skali najgorzej opłacane zawody we wszystkich państwach członkowskich UE (z wyjątkiem Danii) znaleźli się pracownicy wykonujący prace proste (9,7 euro/godzinę), dalej uplasowali się pracownicy usług i sprzedawcy (11,2 euro), operatorzy maszyn i urządzeń oraz monterzy (11,5 euro).

Największe różnice w zarobkach odnotowano na Cyprze, najmniejsze w Danii.

Ogólnie rzecz biorąc, średnie zarobki brutto na godzinę w najlepiej opłacanym zawodzie w UE były około trzy razy wyższe niż w przypadku najmniej dobrze opłacanego zawodu. Dokładniej, wynagrodzenie godzinowe brutto kierownika w UE (28,6 euro) było prawie trzy razy wyższe niż pracownika do prac prostych (9,7 euro).

We wszystkich państwach członkowskich UE wskaźnik ten był najwyższy na Cyprze, gdzie menedżerowie (31,7 euro/godzinę) zarabiali średnio pięć razy więcej niż pracownicy wykonujący prace proste (6,3 euro/godzinę). W przeciwieństwie do tego wskaźnik był najniższy w Danii, gdzie menedżerowie (50,9 euro) zarabiali około dwa razy więcej niż pracownicy usług i sprzedaży (22,2 euro).

CZYTAJ DALEJ

Kwota wolna od podatku, a wynagrodzenie z umowy o pracę – kto zyska na reformie?

Resort pracy oraz Ministerstwo Finansów zapewniają, że na reformie systemu podatkowego, jaka planowana jest w ramach Polskiego Ładu, zyskają osoby średnio i mało zarabiające.

Składka zdrowotna

Ujednolicona zostanie wysokość składki zdrowotnej oraz sposób jej naliczania. W wyniku tego nie tylko pracownicy, ale i przedsiębiorcy będą ją płacić według stawki 9%. Na zmianach skorzysta 18 mln podatników. 2/3 emerytów w ogóle nie zapłaci PIT.

Likwidujemy ryczałt na składkę zdrowotną dla działalności gospodarczych wskutek czego wypychanie pracowników i oferowanie pracownikom umów cywilno-prawnych będzie mniej korzystne.

Wyrównujemy sytuację  samozatrudnionych i pracowników

73 % krajów OECD nie wprowadza rozróżnienia pomiędzy osobami zatrudnionymi na etacie i prowadzącymi działalność gospodarczą, pod względem uczestnictwa w regularnym programie ubezpieczeń społecznych. Dzięki reformie pójdziemy tą samą drogą, co kraje rozwinięte i osoby prowadzące JDG nie będą uprzywilejowane względem pracowników etatowych.

0% PIT dla płacy minimalnej

Osoby, które mniej zarabiają są bardziej podatne na bodźce zewnętrzne rynku pracy. Dzięki podniesieniu kwoty wolnej możliwe będzie zwiększenie aktywności zawodowej Polaków. Zależy nam, aby podjęcie często trudnej decyzji o rozpoczęciu pracy zawodowej wiązało się z realną poprawą sytuacji domowego budżetu.

Mniej tzw. śmieciówek

Dzięki reformie klina, zatrudnienie na umowie o prace stanie się bardziej aktrakcyjne  niż umowy cywilno-prawne i tzw. śmieciówki. Te niżej opodatkowane,  pozbawiają wielu Polaków podstawowych praw takich jak urlop czy spokojne korzystanie ze zwolnienia zdrowotnego.

Zwiększenie zdolności kredytowej osób mniej zarabiających

Dzięki niższym obciążeniom wynagrodzeń nawet osobom mniej zarabiającym będzie łatwiej uzyskać kredyt np. na zakup mieszkania.

źródło: MF

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts